6

12

wać nad rozluźnieniem us/.lywnioncgo kolana i uda. Ćwicząc to można przytrzymywać się ręką przedniego lęku. Jeździec wciska się kroczem głęboko w siodło i dociąga biodra do przedniego łęku. Tułów pozostaje wyprostowany. udo wydłużone, wyciągnięte w dół. Jeździec rytmicznie podąża z pionowymi ruchami koma. Jest to ważne ćwiczenie, bowiem przy każdej zmianie chodu, zmianie kierunku jeździec musi zachować równowagę i przyleg łydek. Ważne jest też. aby przykładając kolana do tybinek nic podciągać w górę uda. Wszystko co powinien jeździec zrobić to rozluźnić mięśnie pośladków i ud. umożliwiając w ten sposób koniowi niezakłócony, kołyszący ruch grzbietu. Jeśli jeździec opanował tę umiejętność, można przejść do następnych ćwiczeń. Będą to zmiany chodów, przy czym jeździec mc powinien już przytrzymywać się siodła.

Na tym etapie można rozpocząć ćwiczenia w galopie. Jedynym zadaniem jeźdźca podczas tego ćwiczenia będzie spokojnie, swobodnie siedzieć w siodle. Ramiona mogą się koły sać w takt galopu, jak podczas marszu. Pomaga to jeźdźcowi w zachowaniu rozluźnienia i ułatwia włączenie się do ruchu konia. Niektórzy jeźdźcy usiłują siłowo włączyć się w kołyszący ruch galopu, przesuwając miarowo siedzenie do przodu i do tyłu. kołysząc przy tym tułowiem. Nic o to chodzi.

Gdy jeżdżąc na lonży jeździec osiągnie w miarę zrównoważony dosiad może wziąć wodze do ręki. Stale trzeba /wmcać uwagę, by kontakt ręki z pyskiem był czuły i równomierny. Jeździec natomiast od początku powinien wykształcić sobie wyczucie pyska konia. Utrzymanie równomiernego kontaktu nic powinno sprawiać trudności, jeśli dosiad jest niezależny od ruchów rąk i nóg.

Ważnym jest. aby jeździec dokładał wszelkich starań w celu przezwyciężenia sztywności. Rozsądny jeździec sam przerobi przed jazdą ćwiczenia rozluźniające, aby uzyskać wystarczającą swobodę i giętkość. Stworzy to koniowi warunki do ruchu w rozluźnieniu i równowadze, stan ten bowiem jest ściśle związany z rozluźnieniem jeźdźca. Jeidziec nigdy nie osiągnie prawidłowej posiany, jeśli systematycznie nie bfdzie nad sobą pracować Czołowi jeźdźcy mają swoich trenerów, którzy nieustannie nad nimi czuwają i każdy, najmniejszy nawet błąd natychmiast korygują.

Dosiad ujeżdzeniowy charakteryzuje się nisko opuszczoną stopą przy wydłużonych strzemionach, co z kolei sprzyja głębokiemu siadowi w siodle. Jeździec dresażowy wyrabia sobie precyzyjne wyczucie każdego ruchu konia poprzez łydki. uda. dosiad.

Możność wyczuwania ruchów koma zależy w dużym stopniu od: wzrostu konia, długości puślisk i stopnia wyszkolenia koma. Należy uważać z przesadnym wy dłużaniem puślisk. Owszem, powinny być o kilka dziurek dłuższe niż. przy jeździć terenowej, ałc bez przesady. Nadmierna długość puślisk nie powinna uniemożliwiać oddziaływania na konia. A tak się dzieje. gdy jeździec z trudem ich sięga czubkami palców przy zadartej pięcie.

W czasie nauki podczas lonżowania trzeba sprawdzić czy jeździec mc obniża wewnętrznego barku i czy nie ma skrzywionego wewnętrznego biodra. co wiąże się z przyciąganiem wewnętrznej nogi. Należy również pilnować by zewnętrzna stopa jeźdźca nic była wykręcona na zewnątrz. Ponieważ instruktor podczas lonżowania znajduje się wewnątrz kola. dobrze byłoby od czasu do czasu postarać się o pomocnika, który mógłby korygować te błędy. Również zewnętrzny bark powinien być nieco wysunięty do przodu.

Jeśli w czasie pracy na ujeżdżalni spoty kamy się z usztywnieniem u koma. warto zastanowić się nad jazdą na lonży. by ujawnić ewentualne błędy jeźdźca. zanim zaczniemy kory gow ać domniemane błędy koma. To bardzo ważne. Powiedzenie „wszystkiemu winien jest jeździec" jest w większości wypadków słuszne. Nie należy popadać jednak w kompleksy. Bywa niejednokrotnie, że wina leży po stronic konia. Ale najpierw' trzeba jej szukać u siebie.

SZKOLENIE MŁODEGO KONIA

Obchodzenie się z koniem

Szkolenie młodego koma rozpoczyna się z chwilą przeniesienia go z pastwiska do stajni treningowej.

Od razu można zacząć go uczyć spokojnego stania na wszystkich czterech nogach. Przyzwyczajamy go też do palcata, który ma być przez koma respektowany, ale nic ma wywoływać lęku. Można próbować delikatnie dotykać palcatem warg koma. pozwalać mu się mm bawić.

Bardzo ważnym zmy słem u koma jest węch. Przyzwyczajmy go do zapachu ludzkiego ciała. Uwaga, amazonki - me zmieniajcie zbyt często perfum - koń powinien poznawać zapach swojej amazonki.