6 (37)

¹40. Siła działająca na protezę śluzówkowo-ozębnową (podpartą z jednej strony) o długości d nie wywoła nacisku i reakcji na podporze jeśli zostanie przyłożona

A.    w punkcie podparcia    G. w odległości 1/2 d od punktu podparcia

B. w odległości 2/3 d od punktu podparcia    D. rut końcu protezy

41. Rysunek pokazuje schematycznie siły działające na protezą śluzówkowo-oząbnową (.podpartą, z jednej stromy’). Siła. działająca P jest przyłożona w 1/4 długości protezy od strony punktu podparciu. Siła sprężystości podłoża S jest 1    3    przyłożona w odległości 2/3 długości protezy od strony punktu

p ® ⁼ "ą    I podparcia, a R to siła reakcji podpory. Mając daną ■wartość siły ? z

_J warunku równowagi statycznej można obliczyć, że

r

A. S

c-f.

3

R = —P S

R = —P 4

B. SM—P 4

*42. Siła działająca na protezę śluzówkowo-ozębnową (podpartą, z jednej strony') w odległości od podpory większej tńż.

2/3 długości protezy

A.    zwiększa siłę działająca na podporę

B.    powoduje przesunięcie się chwilowej osi obrotu na zewnątrz protezy

C.    nie zmienia siły nacisku na podporę

D.    może powodować unoszenie się protezy na podporze

43. Rysunek pokazuje schematycznie siły działające na protezę ozębnową (podpartą z dwóch stron). Siła. działająca. V jest przyłożona w 1/3 długości protezy (patrz rysunek). Mając daną wartość siły P z warunku równowagi statycznej wartości sił reakcji na podporach R i F wynoszą

1 1 ^8 ~ 3 | P	pff li n	1 A. F = -P 4	3 R = -P 4	C. F =-P R = —^14 4
r l		B. F = —P	\ R = -P	D. F = —P R -
Ir		Tf	3	|