Rys. 10.6. Schemat blokowy Impulsowego spoktrometru NMR.
Z wymienionych zespotów decydujący jest elektromagnes, ponieważ, stanowi najbardziej krytyczny element tomografu. W zależności od sposobu wytwarzania stałego pola magnetycznego, rozróżnia się elektromagnesy stosujące cewki powietrzne oraz elektromagnesy z uzwojeniem pracującym w warunkach nadprzewodnictwa. Podstawowymi parametrami elektromagnesów decydującymi o wartości i przydatności całego urządzenia są: indukcja magnetyczna pola magnetycznego, jego jednorodność i stabilność czasowa oraz wielkość otworu pomiarowego.
Indukcja magnetyczna pola stałego stosowana w tomografach NMR w zależności od typu elektromagnesu zawiera się w przedziale 0.2—2.5 T. Dla celów obrazowania NMR niejednorodność pola nie może przekraczać 100 ppm, natomiast w przypadku spektrometrii NMR około 1 'ppm (1ppm oznacza jedną część na milion).
System gradientowy stanowią cewki wytwarzające liniowy gradient pola magnetycznego (rys. 10.7).
Rys. 10.7. Cewki wytwarzające gradient pola magnetycznego
Przepuszczenie przez obydwa uzwojenia równych prądów powoduje, że dokładnie w środku między nimi wartość pola przez nie wytworzona jest równa zero (obszar zakropkowany na rys. 10.7). Przepuszczenie nierównych prądów przez cewki powoduje przesunięcie płaszczyzny, na której wytworzone przez nie pole jes( równe zero. Układ ten pozwala na zbieranie sygnału rezonansowego z ściśle określonych obszarów.
Podstawowym elementem spektrometru NMR są cewki wysokiej częstotliwości zasilane z generatora wysokiej częstotliwości; stanowią one źródło energii wzbudzenia protonów lub jąder atomowych innych pierwiastków umieszczonych w stałym polu magnetycznym. Wykorzystywane są również do detekcji sygnałów NMR, dlatego są też nazywane cewkami nadawczo-odbiorczymi. Prawidłowo zaprojektowane cew.kl wysokiej częstotliwości powinny wytwarzać pole elektromagnetyczne w odwzorowywanej warstwie o indukcji około 5 uT i czasie trwania 1 ms. Odbierany sygnał NMR o amplitudzie kilku pV wymaga wzmocnienia.
Wszystkie funkcje tomografu sterowane są przez główny komputer z dużą pamięcią operacyjną i procesorem pozwalającym na odwzorowywanie wybranych warstw w formacie 128x128 lub 256x256. Konsola sterująca połączona z komputerem wyposażona jest w monitor konwersacyjny, monitor obrazowy, stację dysków oraz klawiaturę. Niezależnie od rekonstrukcji obrazów wymagane jest stałe monitorowanie krytycznych parametrów tomografu. Monitorowanie to przeprowadzane jest przez zespół mikroprocesorów kontrolowanych głównym komputerem.
oor