72 (79)

AAA

ATE

rov oaxruAov, T/ieoer. 8, 23. boli mnie głowa albo palec; chorować, Unii. 4, 08. Hipp. 2) przenoś, boleć na umyśle, smucić się, trapić się, gryźć się, ubolewać, bez pdk u, II. 2, 2G9. 8; 85. Orf. 12, 27. często używa się w prozie, gdzie przedmiot boleści, smutku lub zgryzoty znayduie się w pdku 2. 3. albo 4. niekiedy z przyimk. z ki i pdk. 3. iako też bezwzględnie czyli bez pdku, Dem. ro aAyow, imsŁ w r. n. znaczy t. c. aAyoę.

aAyri8wv, óvoę, yj, cierpienie boleści, dolegliwość, udręczenie.

aAy»?fjta, tó, ból, który się czuć daie, ból dolegaiący, cierpiany, sprawiony Tłję, xt<p<x-A-źję, ból głowy.

aAyripóę, a, ov, bolesny. aAy-na-cę, p, cierpienie bólu, bolenie.

aAyv7T!Zo’ę, vj, ov, często lub zwykle boleiący, Sc/tol. Ar. T/iesm. 231.

aAyńóitę, traa, tv, (aAyoę) bolesny, przykry, dolegliwy, Hes. Th. 214, 226.

aAy(’wv, ov, nief. st. wyż. a aAyio-Toę, >7, ov, st. nayw. od

aAys!vóę, iak xaAA(wv, xaAAf-

TToę, boleśniejszy, dolegliwszy, nieznośniejszy. Horn. ma tylko r. n. stopnia wyż. aAyfov, który niektórzy uważali iako r. n. stopnia równego aAyioę, posp. w zn. tern gorzey, Od. 4, 292. st. nayw. znayduie się u Hom. raz tylko, II. 23,655.

aAyoę, toę, tó, (aAtyw) u Horn. wszelkie cierpienie, wszelka boleść na ciele i na umyśle; bieda, nędza, utrapienie, udręczenie, doligliwość, smutek; Iłom. miewa częściey liczbę mn. iak poied. 2) nieszczęście, choroba; 3) u poźn. wszystko to, co ból sprawuie, Jac. Atil/i. 1, 2. p. 38.

aAyuvw, P. uv&>, bólem nabawić, ból lub boleść sprawić, trapić; 2) w zn. nieprżech.i czuć, albo cierpieć boleść, bydź trapionym, bydź zasmuconym.

ahSdcjar, P. avw, (aAco, aA.^w, ulo~) karmić, wzmacniać, pd-większać , rjXS<xve jxżXta, Od. 18, 70, 2-1 , 367. uczyniła członki oknzalszćmi. Bier. po-

AĄA

ną, która nigdy z pamięci wygładzoną, zapomnianą, oczyszczoną bydź nie-może, osobl-zmazany zbrodnią zabójstwa, który wszystko plami, cokolwiek się do niego zbliża, przeto każdy się nim brzydzi i od niego unika, r, tVt 'Katon a-AauTwp, Phil. T/iess. 53. za-bóyczyui swych własnych dzieci; 2)uieza|iominatący zemścić się za popełnioną zbrodnię, szczególniey niszczące się, karzące bóstwo, .gdzie często dodaie się Sctipiwv, tud. Ztuę aAaffTwp, vindex, mściciel. U Sof. nazywaią się Furye aAa-aroptę, dręczące, trapiące duchy. przenoś, o ludziacii, którzy innych prześladuią, iak trapiące duchy; |3ouxóAa)v a-Aaarwo, Sop/i. Tr. 1002. . o lwie, zaraza, pogrom. (Zró-dlosl. ten sam naznaczaią, który nia aAacroę. )

aAaTtia, ri, aAarr/ę, u Dor. zam. aAr/TEta i t. d.

u\<xT'.voę, oy, (aAaę) solny, z soli zrobiony.

aX6:Tioy, to, ob. aAaę. aAaTOwwAca, rj, Q to)Atw przędą w aule soli, wolność iey przędą wania.

aAaj£avoę,ov, (Aa^avov) nie-niaiący iarzyny czyli ogrodo-

aAacowóę, óv,. aAa&>Y, 6, a-Aaćowię, r„ (aAaóę, &>y) ślepy na oczy, ślepooki; 2") ciemny, cucc./s.

aAawTiię, voę, vj, (aAaóę) o-ślepicnie, uczynienie ślepym, ślepota, Orf. 9, 503.

aAyttvóę, -rj, ov, psłw. — vwę, ( aAyoę ) bolesny, sprawuiący ból, smutek albo zgryzotę; 2) w zn. czyn. ten, który ból czuie lub cierpi, Soph. Oed, f, 1G04. to aAytfvóv, boleść, i w I. iun. toc aAyeiva_t dolegliwości, bole.

aAytTrJcopoę, ov, (3wp3v) ten, który ból sprawnie.

aAyro-i^ufjtoę, o^^uptój) za-smucaiący serce, serca boleść, zgryzotę sprawuiący.

aAytco, P. 7j7o>, (aAyoę) boleć na ciele, czuć ból cielesny, kładzie się posp. z pdk. 4. iak np. TĆxę yv<x5ovę, Ar. Pac. 237. bydź na co chorym, mieć ból w czćin, ai.y. tyjv xt-Y<*A^-/}v, TUsocr. 3, 52. Galin.

60

większać się, wypełniać się, wyrastać.

aX8e<o, P. yjaw, t. c. aASai-

vo, Orph.

aA^rlrię, taaa , tv , rosnący, powiększaiący się.

aAĆźjTZw, rosnąć,, powiększać się, podrastać, wyrastać, doyźrzewać,//. 23, 599. Ap. Uh. 3, 1363. 2) W zn. przeCh. doprowadzać do wzrostu, wychowywać, pielęgnować, SchikJ'. Theocr. 17, 78, Forma aA$i-ffxw iest bardzo niep.

oz\8vvió , t. c. aA5aiv&>, Qu. Sm. 9, 472. bez peWn.

aX8<* , przybrany pierwiastek słowa aASaivw i t. d. znayduie się u samych tylko Gritmm.

aA ta, r), u Jon. aAńj., (aA)?, aA|ua») chronienie się, unikanie , ucieczka, II. 22, 301., utTou aAtV, Ileś. op. 545. o-cbrona od deszczu.

aAta, ó, u Jon. aA tri, u AU. aAta, (aAco, halo, t'Ar/) ciepło, osobl. ciepło słoneczne , Orf. 17, 23.

aAtaCw, ^u Ali. aA. bydź ciepłym, tepeo.

aAcatito, u Alt. aA. ogrzać, zagrzać; 2) w zn. nieprzeclu ogrzać sin, zagrzać się. Ar. Eccl. 540.

aAta^Sa', aAtaa^c , nieozn.

1.    od aAtoftar, Hóm. Hes. ob. ilAtu ó.pr,y.

aAzyzni;, ń, óv,’(aAytivóę) bolesny, biedny, smutny, nędzny , Twwsf ahtytcyot oafxvjvai, li. 10, 402. z biedą daiące się poskromić; przynoszący boleść, przynoszący nędzę albo niebe-spieczeńslwo, Horn. vł}Tt!)J aA. U. 9, 4&r. wiek dziecinny , który wiele trudów, wiele sla>-rania sprawuie i wymaga.

aAtyiCw , Q aAtya) dbać o-co, mieć na co wzgląd, zwracać uwagę na co, Iłom. ma zawsze oux a/.ty. z pdk. 2. nie-dbać o co , z wyobrażeniem pogardy ; bez pdku ma Ap. Rh.

2,    405. a z pdk. 4. Qu. Sm. a\eyvvu>, (aAtyw) Iłom. ma

w samey tylko Odyss. a zawsze z wyr. Ser.ira i oodrerę, sprawować co, mieć o czem staranie, lecz dla siebie, nie dla drugich, przeto iak xt7^at SópKOn, iedzenie pożywać. Dopiero u Ap. Uh. '2,