72 (92)

6. RYSUNEK KONSTRUKCJI METALOWYCH 6.1. WIADOMOŚCI OGÓLNE

Rysunek konstrukcji metalowych dotyczy konstrukcji ze stali stosowanych w budownictwie i rzadko spotykanych konstrukcji budowlanych ze stopów aluminium. W związku z tym książka podaje zasady sporządzania tych rysunków na przykładzie konstrukcji stalowych. Niemniej jednak opisane zasady dotyczą również konstrukcji ze stopów aluminium.

Przez wiele lat rysunki konstrukcji stalowych opracowywano wg normy [13], którą ostatnio zastąpiono normą [37], Mając na względzie potrzeby wykonawców konstrukcji budowlanych w zakresie odczytywania rysunków opracowanych kilka lat temu, a dopiero ostatnio skierowanych do realizacji, w książce podano zasady wykonywania rysunków konstrukcji stalowych wg obu wymienionych norm.

Dokumentacja metalowych konstrukcji budowlanych obejmuje, zależnie od przeznaczenia, następujące rodzaje rysunków:

-    rysunki schematyczne,

-    rysunki zestawieniowe i montażowe.

-    rysunki robocze.

Konstrukcje metalowe przedstawia się na rysunkach w rzutach prostokątnych (często wg rzutowania amerykańskiego) jako widoki (z boku, z góry, z dołu) całego elementu lub jeżeli element jest symetryczny, od osi symetrii do jednego z końców. Rzuty prostokątne elementów należy uzupełniać rysunkami niezbędnych przekrojów. Na arkuszu pokazującym widok konstrukcji krawędzie widoczne wykreśla się linią grubą, a linie pomocnicze i wymiarowe - linią cienką. Na rysunku przekroju wszystkie krawędzie elementu przecięte płaszczyzną przekroju należy rysować linią grubą, natomiast krawędzie widoków - linią cienką. Płaszczyzny przekrojów kreskuje się liniami cienkimi lub zaczernia (p. 2.6.7). Płaszczyzny przekrojów elementów łączących, takich jak podkładki, blachy węzłowe itp., kreskuje się jednostronnie (rys. 6-1). Często na rysunkach widoków konstrukcji pokazywane są kłady miejscowe - przekroje poszczególnych elementów (p. 2.6.5). Według normy [23] na przekrojach poprzecznych elementów nieznaczne pochylenie i nieznaczną zbieżność powierzchni kształtowników walcowanych* (np. dwu-teowników, kątowników) można uwypuklić (narysować większe pochylenie i zbieżność) lub przeciwnie - pominąć. Zależy to od stopnia dokładności. Inne uproszczenia dotyczą rysowania elementów symetrycznych lub wieloprzę-słowych (z częścią przęseł powtarzalnych). Opisano je w p. 2.6.4.

Na rysunkach konstrukcji metalowych wyróżnić można dwie zasadnicze grupy wymiarów:

-    wymiary elementów niezbędne do wykonania konstrukcji w warsztacie (np. wymiary elementów, odstępy i usytuowanie nitów, śrub, spoin, itp.),

-    wymiary określające wzajemne położenie poszczególnych elementów, niezbędne do złożenia zespołów konstrukcji (np. odstępy osiowe słupów, wiążą rów', belek stropowych) [13].

Wymiary każdej z tych grup należy odnosić do oddzielnych linii wymiarowych. Wymiary odnoszące się do zespołów elementów należy umieszczać na liniach wymiarowych rysowanych na zewnątrz obrysu (rys. 6-2).