po
jebnąć wuig.i
1. ktoś, jebnął coś komuś,, [dk] ‘ktoś, ukradł coś komuś}' NP ju menda jebnęła wczoraj matce torebkę na ulicy. || Ktoś mi w nocy jek. samochód sprzed bloku.
2. kłoś Jebnął czymś, w / o coś, [dk] ‘ktoś rzucił czymś,, uderzają w coś2 a. o coś}' NP Jebnął kamieniem w szybę. || Jebnęli dla ogryzkami o bramę.
3. ktoś jebnął kogoś,czymś, fi coś,, [dk] ‘ktoś, uderzył mocno kogoj czymś, w coś}’ NP Jebnął go pałą w plecy. || Jebnęła się szczotką w
u nogi.
4. ktoś jebnął w kalendarz / katafalk, [dk] ‘ktoś umarł' NP Zięć Piotr4 wczoraj jebnął w kalendarz. || Jego stara już dwa lata temu jebnę), w katafalk. □ Stęp
5. coś jebnęło, [dk] ‘coś się rozbiło’ ‘coś się popsuło’ ‘coś spadło’ Np Opona mu jebnęła w samochodzie. || Butelka z mlekiem jebnęła o, mrozie. || Nagle żyrandol jebnął na podłogę.
6. jebnięty niespełna rozumu' NP Nie można z nim w ogóle poważnie porozmawiać. On jest mocno jebnięty. || Trudno sobie poradzić z tym | jebniętym szwagrem.
(0) jeny! [ndm] przekl., eufem. NP O jeny! Wszystko mi się popieprzyło’ j | Pogubiłam bilety i znaczki. O jeny! || Jutro tak wcześnie trzeba wstać
0 jeny!
Jezus przekl.
1. (0) Jezu! [ndm] NP Kolana mamy czarne od tego ślizgania, do
1 zimno jest, o Jezu, jak zimno! (WW Pt 217) || O Jezu, jak dobrze słyszeć jego śmiech. (WW Pt 366) || Jezu, jak ja bym chciał trafić jakąś bogatą | dupę... (HM Zwr 131) || Jezu, jak ja siebie nienawidzę! (HM Zwr 167) I □ Bog-Waw: 160
2. (0) Jezu Chryste! [ndm] NP O Jezu Chryste, nie mogę się już tak szarpać! || O Jezu Chryste, jaka to strata czasu! || Jezu Chryste! Co on sobie teraz myśli?! (WW Pt 343)
3. (0) Jezus Marla! [ndm] NP Jezus Maria, teraz cię przerżnę jak należy (HM Sex 42) || Jezus Maria. Chyba wyczytał coś takiego u Marczyńskiego (RB Rok 164)
O Zos ponadto: rana 2
[MOŚ a. coś kaczki zdepczą! [ndm] przekl. NP Czego on znów
^ szuka? Niech go kaczki zdepczą! || Po tej klatce bez przerwy biegają
t|,taJ. n,v Niech je kaczki zdepczą! □ SJPD, SJPSz, Skór jpcs W
I u kaduka! [ndm] przekl., przestarz. NP Co jest, do kaduka, z twoją .^nością siebie? || Czy nie masz, u kaduka, lepszych pomysłów? □ SJPD
kapucyn wulg. obycz.
1. kapucyn ‘członek męski’ NP Miętosiła mu kapucyna, póki nie -sztywniał. || Sztafety też nie dla mnie, pies je trącał, to jak sracz na dworcu, kolejka do jednej dziury, chromolę taki wyczyn, nie znalazłem ^pucyna w śmieciach. (WŁ Dobry 103) O zdr. kapucynek □ Kieł, Tuf l jdoś trzepie / wali kapucyna, [ndk] ‘o mężczyźnie: ktoś onanizuje się’ jjp... dlaczego leżąc samotnie w łóżku w Nowym Jorku wciąż rozpaczliwie czepię kapucyna? (PR Komp 42) || Tamta kurwa z miasta pozostawiła piu tylko niesmak. Trzepanie kapucyna było równie dobre. (SPS ACh 59) | W czasach walki z AIDS to właśnie trzepanie kapucyna jest najbezpiecz-oiejszą formą seksu. (GW) □ Tuf
bodajby / żeby ktoś kark skręcił! niech ktoś kark skręci! przekl. NP Rozbebeszył mi wszystkie rury i wyszedł. Bodajby kark skręcił! || Pomieszałeś mi wszystkie notatki. Żebyś kark skręcił! | Potłukł najładniejszy wazon. Niech kark skręci!
Do stu / stu tysięcy kartaczy! [ndm] przekl., przestarz. NP Co ty sobie myślisz, do stu tysięcy kartaczy! J Odczep się w końcu od tego cwaniaka i oszusta, do stu tysięcy kartaczy!
ki) posp./wulg., eufem.
1.1 kij. [ndm, używane w nawiązaniu do wcześniejszego tekstu] ‘i koniec’ mówiący stwierdza, że nie ma nic więcej do powiedzenia na dany