Najpiękniejsze mozaiki przetrwały w kościołach Rawenny. W kościele San Apollinare Nuovo na ścianach nawy głównej przedstawione są w trzech równoległych pasach sceny ze Starego i Nowego Testamentu, święci, męczennicy. Wnętrze kościoła San Vitale zdobione było wielobarwnymi mozaikami. Do najlepiej zachowanych należą mozaiki znajdujące się w prezbiterium, przedstawiające cesarza Justyniana i jego żonę Teodorę wraz z orszakiem, niosących do ołtarza dary ofiarne. Umieszczenie portretów żywych ludzi po obu stronach ołtarza wskazuje na szczególną cześć oddawaną cesarzowi, aureole wokół głów wyodrębniają ich spośród zwykłych śmiertelników. Pozy, gesty, układ szat są dostojne i schematyczne, twarze natomiast są portretami wiernie odtwarzającymi rysy. To zindywidualizowanie typów dotyczy wyłącznie pary cesarskiej i najwyższych dostojników. Tłum dworzan tłoczący się na dalszym planie ma rysy ujednolicone, podobne. We wszystkich twarzach uderzające są ogromne oczy, które nadają im piętno uduchowienia.
Mozaiki miały różnorodną tematykę. W absydzie często ukazywano Chrystusa jako Dobrego Pasterza lub jako władcę-sędziego. Inne tematy
o