83

Swoistym połączeniem tradycyjnych metod ze stretchingiem jest jego amerykańska odmiana (S. Hartleya i K. Russela) - „metoda sprężynowania z zatrzymaniem”, polegająca na wykonywaniu kilku sprężynujących ruchów, a po trzecim lub czwartym ruchu zatrzymuje się i utrzymuje się własną siłą ćwiczoną kończynę w pozycji końcowej przez około 6 sekund.

Oceny poziomu gibkości dokonuje się za pomocą specjalnych kątomierzy (goniometrów), jak również za pomocą takich prób, jak: skłon w przód w postawie lub w siadzie, skłon w tył. W gimnastyce poziom gibkości ocenia się także na podstawie jakości wykonania takich ćwiczeń, jak szpagaty i mostki.

9.5. Zwinność i zręczność

Ze zwinnością i zręcznością, a także i z równowagą ściśle wiąże się pojęcie koordynacji ruchowej. Koordynacja ruchowa jako wewnętrzny stan dyspozycji fizjologicznych mechanizmów nerwowo-mięśniowych objawia się w konkretnych działaniach ruchowych i dopiero na podstawie tego, na ile ruch jest wykonywany precyzyjnie, elastycznie i w odpowiednim rytmie, w sposób sharmonizo-wany, ekonomiczny i celowy, wnioskujemy o poziomie koordynacji ruchowej. Można dla potrzeb praktyki przyjąć, iż zewnętrznym przejawem koordynacji ruchowej jest zwinność i jej odmiany, jak: zręczność i równowaga.

Zwinność jako zdolność do wykonywania złożonych pod względem koordynacyjnym zadań ruchowych jest także postrzegana jako zdolność opanowywania nowych czynności ruchowych i szybkiego dostosowywania działania ruchowego do wymogów zmieniających się warunków.

W gimnastyce z pojęciem zwinności łączą się przede wszystkim ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne: wykonywanie obrotów wokół poprzecznej (przewroty - zwijanie się) i podłużnej osi ciała, jak również ze skutecznym pokonywaniem różnych przeszkód, w tym także skoków przez przyrządy. Również ćwiczenia na przyrządach gimnastycznych cechują się wysokim stopniem zwinności (koordynacji). Ruchy zwinne wykonywane są z odpowiednią obszemością i elastycznością, wymagają więc należytej gibkości.

ME TOD YKA KSZTA Ł TO W A NI A ZWINNOŚCI

Skuteczność kształtowania koordynacji ruchowej wymaga doskonalenia „czucia przestrzeni” i „czucia czasu”. Przy wykonywaniu ćwiczeń zwinnościowych należy przestrzegać następującej kolejności:

1)    doskonalić dokładność bez uwzględnienia czasu trwania ćwiczenia,

2)    zwiększać szybkość wykonywania ćwiczeń, utrzymując przy tym osiągniętą dokładność ruchów,

3)    modyfikować szczegóły ćwiczeń lub stosować je w zmieniających się warunkach.