Cl f-wU-łoraJc i.rrdX VI S/słk.i-Sitv.ois łroJ.I. /'aU*rła ipoUcaut, \<*t>si«i 2Uł" l£BN*7B.fó.0MS)04.5. C by MN PWN 210?
106 CZĘŚĆ 1 WprowjKlzeiue do polityki społecznej
♦ Podmioty polityki społecznej stanowią złożony system. Funkcjonują na wielu poziomach {międzynarodowym, krajowym, centralnym, lokalnym) i w różnych sektorach (publicznym, prywatnym, non-profit). Mają odmienny status prawny, strukturę wewnętrzną, kompetencje, cele, środki i sposoby działania. Zakres ich aktywności jest szeroki. Przygotowują, realizują i kontrolują wykonywanie wielu zadań polityki społecznej. Współpracują ze sobą, nic też konkurują w pełnieniu funkcji. Rodzaje i formy wzajemnych powiązań są zróżnicowane.
♦ W systemie podmiotów polityki społecznej najważniejszą rolę odgrywa państwo, gdyż korzysta z władztwa, formułuje wartości i zasady naczelne, ma zdolność mobilizowania różnych sił i zasobów, zarządza finansami publicznymi, stanowi prawo, dysponuje przymusem, posiada materialną, organizacyjną i kadrową bazę do zaspokajania potrzeb społecznych. Stanowi polityczną organizację społeczeństwa powołaną do urzeczywistniania interesów, dążeń i aspiracji ludzkich, zapewniania bezpiecznej i stabilnej egzystencji oraz zagwarantowania wszechstronnego rozwoju.
♦ Wraz z kształtowaniem się nowego ładu wzrasta znaczenie innych podmiotów. Na skutek aktywnego uczestnictwa w życiu publicznym ważną rolę odgrywają organizacje pozarządowe. Coraz więcej zadań w sferze polityki społecznej przejmuje samorząd terytorialny. Dzięki temu są zaspokajane potrzeby i rozwiązywane problemy, charakterystyczne dla regionów i środowisk lokalnych.
♦ Jak przedstawia się podział władzy w państwie?
♦ Jakie zadania są realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego?
Stanisław Owsiak. Finanse publiczne. Teoria i praktyka. Warszawa 2000. Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hubert Izdebski. Michał Kulesza. Administracja publiczna. Warszawa 2004. Wydawnictwo Prawnicze „LcxisNexis”.