86 (55)

ten sposób okazał się niewystarczający, skracamy łańcuch wyjmując zeń ogniwko.

Do skracania łańcucha, które wymaga wybicia sworzni z otworów płytek, najlepiej używać specjalnego wyciskacza (rys. 60). W braku wyciskacza można posługiwać się zwykłym punkta-kiom, podłożywszy pod ogniwo, z którego chcemy wybić sworzeń, nakrętkę o otworze około 5 mm.

Rys. 61. Ogniwo reduk cyjne łańcucha

Zasadniczo łańcuch skraca się o dwa sąsiednie ogniwa, ponieważ przy wyjęciu tylko jednego spotykają się ze sobą dwa węższe lub dwa szersze ogniwa. Jeżeli jednak przez wyjęcie dwóch ogniw łańcuch stałby się za krótki, to wyjmujemy trzy: jedno szerokie i dwa wąskie, a na ich miejsce wstawiamy dwa, z których jedno jest redukcyjne, tj. ma jeden koniec węższy a drugi szerszy (rys. 61).

Fęknięcie (zerwanie) łańcucha jest dość rzadkim przypadkiem, jednak niewykluczonym. Dlatego wskazane jest przygotować sobie, zwłaszcza do dalszych podróży tzw. „reparaturkę łańcuchową". Składa się ona z jednego zapasowego ogniwa łącznikowego, jednego kompletu ogniwa redukcyjnego, kilku ogniw szerokich i wąskich oraz wyżej wymienionego wyciskacza.

Naprawa ogumienia

Naprawa opon, czyli tzw. wulkanizacja polega na przyklejeniu na uszkodzone miejsce opony łatki z surowego kauczuku, zawierającego zawiesinę związków siarki, a następnie rozgrzaniu jej do temperatury około 130* przy jednoczesnym silnym ściśnięciu.

Pod wpływem temperatury kauczuk przyswaja sobie siarkę i przechodzi ze stanu plastycznego w stan elastyczny, przy-Rys. 62. Wulkanizator „5-minutowy“ wierając jednocześnie silnie do 1 — muszelka, 2 — bryk:ecik palny, gumy opony. Jeżeli opona 3 latka z kauczuku    uszkodzona jest na wylot, od

strony wewnętrznej musi być przyklejona łatka z gumowanego płótna, która nadaje wytrzymałość mechaniczną naprawianej części.

Tego rodzaju naprawa opony wymaga specjalnych aparatów i sposobem domowym nie może być wykonana.

Do reperacji dętek, a zwłaszcza małych otworów powstałych od przebicia gwoździem używa się wulkanizatorka tzw. „kieszon-