178
178
Rys. 9.12. łączenie ar-
Połączenia na rąbki. Rąbki wykonuje Bię
brzegu arkusza przylutowane są 2 języki, które podsunięte pod niżej położony arkusz zabezpieczają blachę od podrywania przez wiatr.
5a dach wnosi aię arkusze gotowe ze zwojami i językami. Krycie rozpoczyna się albo od szczytu (w budynkach krótkich), albo od środka. 2wy. kły arkusz ma z jednej strony zwrój gładki, z drugiej odbity. Podczas krycia od środka arkusze środkowe mają z obu stron zwoje gładkie. Zwoje gładkie w każdym arkuszu przytrzymuje się żabkami przybitymi do deskowania (rys. 9.12).
Arkusz wyżej leżący nasuwa eię na arkusz niżsj leżący tak, tety języki znalazły się od epodu, a długość nakładki wynosiła 10 cm (rys.
kuazy blachy cynkoweJ
kiun^przybltym^do de* ** W biae“ balowej z zastrzeżeniem, żeby ich kowania nie aklepywaó na ostro. Przymocowanie do desko
wania wykonuje się również na żabki, jak dla blachy Btsdcwej. Połączenia na rąbki nie odpowiadają tsk dobrze charakterowi materiału na zwoje; w oatrzeja^rch zagięciach możliwe są pęknięcia z powodu kruchości blachy. Pr:y połączeniu na rąbki spadki pokrycia wynoszą 2C£ (0,20) 1 więcej. Kiekisdy szwy prostopadłe do okapu wykonuje się na rąbki stojące podwójne, a szwy równoległe do okapu na nakładki 1 języki z przybiciem gwoździami (por. rys. 9.13).
m
■k
%
'k
"W.
T
Hys. 9.13. Przygotowany do krycia arkusz blachy cynkowej
Połączenia za pomocą lutowania, lutowanie nie ma większego zastosowania przy łączeniu arkuszy blachy w pokryciach dachowych. Przy ma-
Rya. 9.14. Łączenie arkuszy blaohy cynkowej na listwy
łych spadkach dachu stosują się niekiedy lutowanie szwów równoległych
do okapu w celu zabezpieczenia od przeciekania. Kalety Jednak takich pę_
łączeń unikać, ponieważ blacha w kierunku spadku połaci staje się unie-. •
ruch om i cna i ni# noże się swobodnie wydłuż, ać pr ay śmianie teaęeratury.
Ha skutek, tego powstają pęknięcia szwów lutowanych, a blacha ulega po~
falowaniu.'1 1 1 " ■ ! ' ’ 1
.i I ' , : i ' ■
Lutowanie powinno się ograniczać tylko do przypadków koniecznych,
tj. przy tynhaoh, w miejscach specjalnej obróbki ^kominy itj2) oraz
przy drobnych naprawach.
Krycie blachą cynkową na listwy pokazano na rys. 9.14.
■ ’ ' • ' ■ . ‘'T '■ t ■> • r
9.4.3. Pokrycia blachą miedzianą
asr 1• . " ’ 1
Blachy miedziane mają według PH/H-92710 grubość 0,5ł 9,55, Q,6j 0,7t 0,8 1 0,9 na przy szerokości fabrycznej 0,5 oraz grubości 1, 1,2 i
1,5 mm prsy szerokości fabiycznej 0,7 m i długości 2 m. Odpowiednie ’,do
-
krycia dachów są arkusze o grubości 0,55-0>6 ma, i
i 1 '1 : 1! : I -‘IjK.
Pokrycie z blachy miedzianej jest najtrwałabym z pokryć metalowych, Trwałość pokrycia wynoai 300 i więcej lat. Blacha miedziana, stykająca się z jakimkolwiek inny a metalem w obecności wilgoci, ulega zniszczeniu przez elektrolizę. Z tego też pcwodu wszelkie żabki i przylegające czę--ści powinny być lylko miedziane lub mosiężne. Gwoździe do pr ^mocowania żabek powinny być miedziane. Rynny i rury spustowe także nie powinny l być stalowe lub cynkowane, zachodzą bowiem wtedy szkodliwe reakcje chemie zne • 1
Połączenia arkuszy w szwach prostopadłych do okapu wykonuje aię przeważnie na stojący rąbek podwójny, w szwach równoległych do okapu -na leżący rąbek podwójny (jrys. 9.7 i 9.9).