160
160
Rys. 12. Podstawowe rodzaje połączeń spawanych elementów z tworzyw sztucznych: A-stykowe, B-zakładkowe, C-nakładkowe, D-teowe, E-krzyżowe, F-narożne, G-przylgowe
Obecnie najpowszechniej stosuje się dwie techniki spawania: spawanie gorącym powietrzem i spawanie ekstruzyjne. W obu wypadkach proces spawania poprzedza przygotowanie łączonych elementów spoiwa.
Powierzchnie łączone muszą być wolne od zanieczyszczeń, równe i pozbawione zewnętrznej utlenionej warstwy. Z tej przyczyny przed spawaniem należy przeprowadzić kilka podstawowych czynności wstępnych:
• oczyszczenie z brudu łączonych elementów i spoiwa
• zcyklinowanie powierzchni spawanych i spoiwa celem zdjęcia zewnętrznej utlenionej warstwy tworzywa (w razie późniejszego ukosowania, cyklinowa-nie nie jest konieczne).
nie zaleca się używania papieru ściernego i pilników, gdyż istnieje niebezpieczeństwo wbijania w tworzywo twardych zanieczyszczeń i ścierniwa.
• odtłuszczenie spawanych powierzchni i spoiwa rozpuszczalnikiem nieagresywnym w stosunku do tworzywa łączonych elementów.
Następną czynnością w przygotowaniu do spawania, nie zawsze konieczną, jest ukosowanie. Wielkość i kąt ukosowania zależy od typu wykonywanej spoiny (rys. 1). Dla elementów o niedużej grubości ukosowania dokonać ręcznie przy pomocy cykliny lub struga. Elementy grube ukosuje się mechanicznie. Jeżeli ukosowanie jest konieczne, odtłuszczanie prowadzi się po jego zakończeniu. Ostatnią operacją przygotowania do spawania jest unieruchomienie łączonych elementów. Należy przy tym pamiętać, iż w wielu wypadkach pomiędzy elementami musi pozostać szczelina (rys.1). Unieruchomienie pozostawia się aż do całkowitego ochłodzenia spoiny, aby zminimalizować odkształcenia wynikające ze skurczu termicznego w obszarze spawu.
Technika ta polega na doprowadzeniu do obszaru spawania materiału dodatkowego, najczęściej pręta okrągłego lub trójkątnego, i uplastycznieniu łączonych elementów oraz spoiwa gorącym powietrzem. Najszerzej wykorzystuje się elektryczne podgrzewanie powietrza. Sposób podawania spoiny i prowadzenia pistoletu przedstawia rys. 13.