Skorowidz doktrynalny 836
Ostatnia jego faza w wieczności: Mt 13, 43; 25, 21. 23; 1 Kor 15, 24n. 28. 50.
KRZYŻ
Chrystusa — zob. MĘKA, ODKUPIENIE, ZBAWIENIE
chrześcijanina: Mt 10, 38 par.; 16, 24; zob. CIERPIENIA.
LICZBA
znaczenie symboliczne zachodzi w Ap 1, 4. 11; 2, 10; 4, 4. 6. 8; 6, 6; 7, 4. 11; 8. 6n. 12; 9, 14n. 18; 11, 2n. 9. 11; 12, 1. 4. 6; 13, 18; 16, 19; 17, 12; 20, 4. 8; 21, 12. 14; 22, 2.
LITURGIA
nawiązania do ST: Łk 1, 8-23; J 7. 37n; 10, 22; Rz 9, 4; Hbr 5, 3n; 8, 3-6; 9, 1-10. 19-26; 10, 1-18; Ap 8, 2-5; 11, 19.
Liturgiem Nowego Przymierza jest JEZUS CHRYSTUS, Arcykapłan (zob.). Zob. też SAKRAMENTY, KAPŁAŃSTWO.
ślady starochrześcijańskiej liturgii: 1 Kor 11, 4-33; 14, 1-34; Ef 5, 19n; Kol 3, 16.
życie chrześcijanina nieustanną liturgią: J 4, 23; Rz 12, 1; Jk 1, 27; 1 P 2, 5-9. Zob. OFIARA.
ŁAMANIE CHLEBA zob. EUCHARYSTIA
ŁASKA (gr. charis)
Termin ten wprawdzie przejęty z LXX, oznacza jednak zazwyczaj nowy porządek właściwy dla Nowego Przymierza: J 1, 14. 17; Rz 5, 15; 6, 14n; 11, 6; Ef 2, 8; Tt 2, 11.
dzieło suwerennej dobroci Boga: Mt 11, 27; Ga 1, 6; Ef 1, 3-14; Kol 1, 12-14.
dar nienależny: Rz 3, 24; 4, 4; 11, 6; dający człowiekowi USPRAWIEDLIWIENIE (zob.): 1 Kor 4, 7; Ap 21, 6; 22, 17.
niezbędny środek ZBAWIENIA (zob.): Łk 18, 27; J 6, 44. 65n; 15, 5; Dz 15, 11; Flp 2, 13; 2 Tm 1, 9.
przedmiot ufnej modlitwy chrześcijanina (zob. MODLITWA): Łk 11, 13; 2 Kor 9, 8; Hbr 4, 16; Jk 1, 5; 4, 6; 1 P 1, 13; 1 J 5, 14n.
nieustanna pomoc w życiu: 2 Kor 2, 14; 12, 9; Flp 4, 13; 2 Tm 2, 1; Hbr 13, 9; 2 P 3, 18. łaski szczególne — charyzmaty zob. DUCH.
MAŁŻEŃSTWO zob. SAKRAMENTY
MARYJA, MATKA CHRYSTUSA „pełna łaski“, wybrana na Matkę Mesjasza: Mt 1, 18-25; 2, 11-14; Łk 1, 26-56; 2, 4-51. wierna Bogu, słucha Jego słów: Łk 1, 38; 2, 19. 22-24. 27. 41n. 51; 11, 27n.
udział w życiu publicznym Jezusa: Mt 12, 46-50 par.;
Mk 6, 3; J 2, 1-12.
udział w męce: Łk 2, 35; J 19, 25-27.
udział w życiu Kościoła: Dz 1, 14; 2, 1-4.
symbol Kościoła: Ap 12, 1-17.
MELCHIZEDEK zob. JEZUS CHRYSTUS,
Arcykapłan, SAKRAMENTY, KAPŁAŃSTWO.
MESJASZ (zob. Słownik)
Pytania o godność mesjańską Jezusa za Jego życia: Mt 11, 2-6 par.; 16, 13-16 par.; 22, 42 par.; 26, 63n par.; Łk 3, 15; 23, 2; J 1, 20. 41; 4, 25. 29; 7, 26-42; 9, 22; 10, 24; 11, 27; 12, 34.
Jezus zrazu unika tego tytułu ze względu na rozpowszechnione błędne pojęcie o nim; potem go akceptuje: Mt 11, 5; 16, 16nn. 20; 21, 9; 22, 41-46 par.; Łk4,41; J 4, 25n. z wolna oczyszczając je, stosuje do siebie raczej tytuł Syna Człowieczego (zob. JEZUS CHRYSTUS): Mt 16, 21-23 par.; 17, 22n par.; 20, 18n par.; za deklarację mesjańską zostaje skazany: Mt 26, 63-66 par.; i wyszydzony: Mt 26, 68 par.; co jest spełnieniem proroctw: Łk 24, 25nn. 45nn.
Spełnione proroctwa:
odwieczne istnienie — Iz 9, 5; Mi 5, 1; zob. JEZUS CHRYSTUS, Syn Boży.
pochodzenie z rodu Dawida — 2 Sm 7, 16; Iz 9, 6; 11,