8 (713)

6.4 Zaimki pytające Adjectifs et pronoms interrogatifs ■ Zaimki przymiotne pytające

	i poj.	1. fnn.
r. m. r. ż.	quel? (jaki?, który?) quel!e? (jaka?, która?)	quels? (jacy?, którzy?) quelles? (jakie?, które?)

występują przed:

-    rzeczownikiem

-    czasownikiem

Zaimki rzeczowne pytające

odnoszą się do:
-osób - rzeczy	qui? (kto?) que?, quoi? (co?)

występują samodzielnie:

»bez przyimka • z przyimkiem »w mowie potocznej wzmocnione wyrażaniem est-ce qui est-ce que

Quel lfvre lis-tu?

Jaką (którą) książkę czytasz? Quelle est votre adresse? Jaki jest pański adres?

Qui parte? Kto mówi?

A quoi penses-tu? O czym myślisz?

Qui est-ce qui est entre? Kto wszedł? Qu’est-ce que tu lis? Co czytasz?

6.5 Zaimki wskazujące Adjectifs et pronoms demonstratifs

■ Zaimki przymiotne wskazujące zastępują rodzajnik i stoją przed izeczownikiem: Connais-tu ce garęon? Znasz tego chłopca?

■ Zaimki rzeczowne wskazujące zastępują rzeczowniki poprzedzone zaimkiem przymiotnym wskazującym.

Nie występują samodzielnie, musi towarzyszyć im:

-    zaimek względny: Ce liyre n’est pas celui que je cherchais. Ta książka nie jest tą, której szukałem.

-    rzeczownik poprzedzony przyimkiem: Ce n’est pas ta lettre, c’est cel le de Monique. To nie jest twój list, to (list) Monia.

		zaimki przymiotne wskazujące	zaimki rzeczowne wskazujące
			proste	złożone
	r. m.	ce, cet (ten)	celui (ten)	celui-ci (tentu)	celui-ld (tamten)
I poj.	r. ż.	cette (ta)	celle (ta)	celle-ci (ta tu)	celle-ld (tamta)
	r. n.		ce (to)	ceci, cela, ęa (to)
	r.m.		ceux (ci)	ceux-cl (ci tu)	ceux-ld (tamci)
1. mn.		ces (ci, te)
	- r. ż.		celles (te)	celles-cl (te tu)	celles-ld (tamte)

Uwagi:    • Forma cet jest stosowana przed rzeczownikami rodzaju męskiego zaczynającymi się

od samogłoski lub h niemego, np.: cet appartement (to mieszkanie), cet hdtel (ten hotel).

•    Partykuła -ci oznacza bliskość, -Id oddalenie.

Prends ma valise, celle-ci, et non celle-ld. Weź moją walizkę, tę, a nie tamtą.

•    Zaimki rodzaju nijakiego są reprezentantami pojęć, faktów, zjawisk złożonych.

Cela ne me gene pas. To mi nie przeszkadza. C’est beau. To jest piękne.

6.6 Zaimki względne Pronoms relatifs

■ Łączą dwie części zdania, na ogół stoją po rzeczowniku, do którego się odnoszą.

formy proste	odnoszą się do:
qui, que, dont	- osób i rzeczy	C’est mon ami qui habite a Paris. To mói przyjaciel, który mieszka w Paryżu. Je lis fes livres que tu m’as donnes. Czytam książki, które mi dałeś.
ou	- tylko do rzeczowników w funkcji	La maison ou habite Pierre est modeme.
	okolicznika miejsca lub czasu	Dom, w którym mieszka Piotr, jest nowoczesny.
quoi	- tylko do rzeczy	Ce sur quof je compte. To, na co liczę.

Uwaga:    • Formy proste zaimków względnych są nieodmienne w rodzaju i liczbie.

formy złożone	^ Ipoj.	;^>r 1. mn.	odnoszą się do:
- bez przyimka	r. m. Iequel r. ż. Iaquelle	Iesquels lesquelles	- rzeczy	li a ócrit une composition sur Zola, laquelle a etó critiąuśe. Napisał wypracowanie o Zoli, które zostało skrytykowane.
-    z przyimkiem: • de • d -    z innymi przyimkaml, np.: par, avec, dans	r. m. duquel r. ż. de laquelle r. m. auquel r. ż. d laauelle r. m. par lequel r. ż. par laquelle	desquels dęsquelles auxquels auxquellea par lesquela par leaquelles	- osób 1 rzeczy	La róunlon d laquelle j'ai particlpeś, ótait intóressante. zebranie, w którym uczestniczyłem, było ciekawe.