92 (53)

Ttr,yhx, — Tcnyóę , kołodziey-tswo, aprzmtn. robiący wozy

dp<xĘo<f>ópr,roę, ov, Qpoprttn') od wozu niesiony, lecz ob.ajza-

dpdpa, Ti, rów, kanał, wo-dotok , 11. 21, 256. osobl. rów do sprowadzania wody na łąki dla ich odwilżania albo do odprowadzania z nich wody w celu ich osuszania; kanał do odprowadzania wody z miast, kloaka, T/ieocr. 22,    52.

źródło ,' Cali. Cer. 29. kanał w u chu, Etym. M.

upctpóixr»oę, v;, ov , sporządzony z rośliny zwaney dpd-poxov, od nie'y pochodzący, do niey należący.

dpapaxóttę, tona., £v, podobny do rośliny dpdpaxov zwaney.

apapaxov, to, i dpap<xxoę.

o,    amaracum, amaranis, nieoznaczony gatunek rośliny cebulkowej; 2) origanr/m maio-ranoides Mn. lebiodka maie-ranowa B. A. inacierzyca ma-icranowa Jundz. maieran, któremu dawano nazwiska; perski, egypski, cyzika/iski; ina-czey odp\fjv^oę.

ap<xpdvT!voę, V, ov, (apa-pcrsToę) niewiędnący; 2) ama rautowy, szkarłatny.

apipavTOę , ov , (fzapaćy&T) niewiędnący; 2) 6, nięwiędną-cy kwiat, amarant, szarłat, szarlatek, kwiatotrwal, xe-ranthemum..

dpipyapoę, ov, (fidćpyapov) niemaiący pereł.

apdpevpoe, to, (apapa^ wyprowadzona nieczystość,spuszczona brudna woda.

dpxptvw, (^dpdpa) spływać, ściekać, odchodzić, mieć ort-chód.

apapta, r,, t. c. apapa.

apaptaioę, a, ov , prowadzony albo spuszczony przez mieysce apapot zwane, np. uowp.

apapróruw, P. ótptxprr,70), xpixpT7i<?optxt, nieozn. r,pctp-Tcv , tr. bezok. apapreb, ina-czey u Nom. także r,p^poT0v,

p.    dok. ripixpxnxct, u pozn. nieozn. 1. yipdprrioct, zbłądzić, chybić, nietrafić do celu, nie-ugodzić, osobl. o rzucaniu pocisków, z pdk. 2. tptoróę, It-10, 372. 4,401. tak używa się

AMA

AMA

ama

apot^taYoę, a, ov, do bryki, do fury czyli do ładownego wozu należący; 2) zdatny do wypełnienia bryki albo fury,lak wielki lnb tak ciężki, że bryką mnsi bydź wieziony, ).i5ot, Xen. yóypot, Athen. niezmiernie wielkie; pr,pa.rtx, okazałe, napuszyste, albo zbytecznie dlu-S‘«-    „

apaĘitvę, o, prowadzący ładunek lub ciężar;2) stelmach kolodziey. ‘

dpy.Ętxóę , w, 6v, wozowy ; 2) północny, położony kuwo-gowi niebieskiemu.

dp&Ętov , ró, t. c. dpotĘtę. apaĘię, iSoę, vj, zdr. od a-pmĘct , wózek , wózeczek, którym się dzieci bawią, Ar. Nub. 801.

dpotĘirrię, ou, ó, wozowy,' na wozie będący, <póproę.

dpot^cróę , óv , u AU. dpa-fy.zóę, (apotĘct, tTpc) bryka-iiii, furami czyli wozami la-downenii przeieżdżany; rj dpot-Ętróę, II. 22, 146. dom. óSóę, gościniec na bryki, na ładowne wozy, prwn. Od. 10, 103. ob. dpctĘr^.aroę..

afza£ój3:oę, ov, (P“0 wozie żyiący, na wozie wszystkie swoie sprzęty I swóy ma-ią tek ze sobą prowadzący, iak czynią narody koczuiące i stałych siedlisk niemaiace, prwn Hor. cann. 3, 24, 10.

dp<xĘotxoę, ov, (o’nc£w) na wozie mieszkaiący.

ą.p<xĘoxn).rrr-ńę , ó, (xuĄtv5&>) posuwacz kary albo taczek.

apotĘoKr/ytto, (icóywpi) robić wozy; ztąd apvĘoizr,yia, yj, kołodzieystwo, i dpa^oizri-yóę, óv, robiący wozy.

dpxĘoitXv>Sr-ńę, tę, (•nrJr/Sto) dostateczny do wypełnienia wozu , iak ytipoirkoSrię.

apaĘoTzouę, oSoę, ó, (irouę} kłonica, inaczćy dpa!;-ÓKovę; ćtpaĘónoStę lub dpaĘriicoStę, ot, widły czyli sochy, podstawy , na których się osie kół machiny woieijpey obAcaią, arbugculae, in quibus versan-tur rotarum aj. es, Vitruv. 10, 20.

apaęoTpoyrta , p, (rpoyóę') ślad wybity od wozowego koła na drodze, koley.

apotęoupyta, tj, i dpdĘovp-yóę, óv, (rpyov~) t. c. apa.£o-Ttun I.

159

t w prozie; 2) zawieśdż się na czem, minąć się z czein, utracić co, niestać się czego uczęstnikiein , odpaśdź od czego, z pdk. 2. Od. 21, 155. bez piku, rjpftpoTsę, ov$‘ ervytę , II. 5,287. tt Ttuoę, nieotrzy-mać od kogo iakiey rzeczy, nadaremnie kogo o co prosić, iak an-OTU^Ety, SopA. Phil. 231. wśr. for. dpotpT-óoto^ac ó-rzoiizrię, Od. 9, 512. bydź pozbawionym wzroku ; 3) zbłądzić ,zboczyć, odstąpić od czego, pvBo»v, Od. U, 510. vo-■óparoę, Od. 7, 292. iak się mówić zwykło zboczyć z drogi; 4) przenoś, błądzić, mylić się, chybiać, ubliżać, wykraczać, bez pdku , Od. 13, 214. z pdk. 4. rod'e ^/ziSporoy, Od. 22, 154. uchybiłem w tern, etę 3touę, wykroczyć przeciwko bogom, rzadko zaś^- mówiono $£&>; 5) niedopeinić, zaniedbać co, outt tpt).o)V ripdpro.-■jt d<op(ov, Ii. 24, 68. nie zaniedbywał miłe przynosić dary, prwn. ajSporaCw.

apaprdę, aSoę , V), u Jon. zam. apotpTta. Hrdt.

apaprr, pslw. (a/za, aprd(o~) razem, o działaniach, które różni w iednym czasie odby-waią ; u Iłom. o jednoczesnym rzucie wielu pocisków na nieprzyjaciela, Ii. 5, 656. prwn. Od- 22, 81. (Niektórzy piszą dpapTri lub apapr-ó, inni ó-fzaprź), i wyprowadzaią wyr. ten od ópov, Toll. Ap. Lex. p. 741. Basi epilre p. 131.

apapropa, ró, błąd, omyłka, uchybienie, wykroczenie, grzech.

dpotprripóę, a, óv, błądzący, chybiaiący.

aptapTz?T«óę, p , óv , skłonny do błądzenia, do uchybiania, ten, który zwykł błądzić, który zwykle błądzi, zwykle

apapria, ■/), błąd, uchybienie, wykroczenie, grzech.

apaprbooę, ov , (vóoę) błędnie myślący, maiący obłąkany albo pomieszany umysł, szalony, Ileś. Th. 511.

apapTto*, ró, t. c. apapr Tr,pct, A esc A.

dpaprotirńę, tę, (crroę) błądzący w słowach, chybiający celu sl.ąw swoich, por 12.