93 (51)

90

AMA

A MA

AMB

apiaęuzoy , ró , (_cZxov~) o-

woc podobny do figi.

a/ąarpoyao), (_a;xa, Tpejfw) razem biegać ; sam tylko imsl. dp.arpoyótt>v użyty w Orf. 15, 451.

aparpoyta, rj, zbieganie się razem , uderzanie się w biegu koła około, //• 23, 422. w I. mn.

ap.avp6(itoq, ov, (a/zaupóę, (3i'oę) w ciemności żyiący, u-kryte, nieznane prowadzący życie , /fr. 685. gdzie niektórzy czytali •tjftipó^tog.

a[xavpóxpcpicoę, ov, (xap-7EÓę) maiący ciemne, czarne owoce.

apmcupóę, a, óv, psłw.— ćoę, (piavpóę , tiaipw, ptapptatew) ciemny , £! wA.ov, Orf. 4, 724. ciemna, do cienia podobna senna mara, a tak to , co się nie w zupełnem świetle oka-zuie, nieznaczny, niewyraźny, niedaiący się dostrzedz , nie-daiący się poznać lub rozeznać, iyyoę, X.ti. 2) niewidoczny, nieznaczny, niezuakomity, nikczemny, y£V£vj, Hes. genus ob-scuruw, lód nieznany, eA-tcjc, nadzieia w słabym promyku błyszcząca się , ypł)v , umysł posępny; 3) iak coectts, ślepy, niewidzący, icoZę, SopU. Oed. C. 182. ślepa noga, t. i. noga ślepego, tak i yetpeę, 1639 prwn. -ruipAóę; 4^ w zn. czynh. niewidocznym czyniący, osła-biaiący, niszczący, vovaoę, Diany8. ep. 10. ob. d[xvfipóę. afzauj>o^av>ję, eę , (ąsai'vo-ciemno połyskuiący się, w ciemnym blasku okazuiący się.

apiaupow, P. ww, zaciemnić, ciemnym uczynić, -rotę o^się, oślepić, przciemnić albo przytępić wzrok; 2) dzieła zaciemniać , podawać w niepamięć, zniżać, osłabiać, zmnieyszać, zacierać, zagładzać; tpopria afiaupwStir,, Hes. ap. 692. niech zniknie, niech eginie ładunek, y£VEijv, Pind. P. 12,24. zaciemnić, zatrzeć dawną sławę rodu.

afiaupoiyfę, Ewę, 7}, zaćmienie, przyćmienie, przytępienie, osłabienie, u poźn. Lei. greckich iasna ślepota.

afM<xvpa>Ttxóę₃ ł), óv, maiący moc przyćmienia, skłonny do zaćmienia, ćmiący.

mieszanie albo bałamutnie mówiący, //. 13, 824. t. c. apapr wv.

a/aap-roAoyoę, ov, (Aóysę)

błędnie mówiący.

ót/xa|iTÓp7)Toę, 0v, (jfzapTU-płtoj niezaświadczony, niema-iący świadectwa, niemogący bydź poświadczonym, niema-iący świadków.

aptap-rupoę , ov, psłw.—tu-pwę, (fiap-roę) liiezaświad-czony, niemaiący świadectwa; 2) niezaświadczaiący, nie-świadczący,nieskladaiący świadectwa.

aftapTta, słowo nieuż. ob. afxapT<źvw.

apaprwAi?, yi , t. c. a[xap-T('a, błąd, uchybienie, wykroczenie.

afx<xpro)MCt, -i}, t. c. aptap-Ta>ArJ, niep sp. czyt.

apiap-rwAoę, óv , grzeszny, grzeszący, grzeszeniu podległy, będący w nałogu grzeszenia ; pełen grzechów.

apapwyń , y, , Q ap.<xpv<raiA ) t. c. p.apf/.(xpvyn, przyświecali ie, połyskiwanie się ruchomych przedmiotów, np. światła, oka, H. Iłom. Merc. 45. szybki, migaiący się ruch, migotanie się, itttcou , Ar. Ac. 925. 3) t. c. purśę, zmarszczek na czole.

a[Łtxpvy[ićt, to , blask, połysk , miganie się, migotanie się, 2} lekki , drgaiący i wdzięczny ruch, Xap'Ttov, Hes. yeiXoę, Theocr. 23, 7. wdzięczne warg poruszenie , rosko-szne igranie niemi, uśmiech.

apapuo-tto), P. £&>, t. c. ptap-fiaipa, świecić, przyświecać, połyskiwać się, migać się, migotać się, iskrzyć się, osobl. o iskrzeniu się oczów, irup apiapuTTEs iĘ o7aov , iskrzy się z oczów, Hes. TU. 827. II. Hom. Merc. 278. 415. 2) u poźn. w zn. czynn. irop cr.pi. wyziewać ogień, ogniem bryzgać; 3) ma znaczyć także ćmić. Nortn. Jo. 5, 2. Di on. 5, 485.

<xfxaę, a£oę, r_h okręt tak miał użyć wyrazu tego AescU.

apanjfoę, ov, ( fzaoaopiaf) ■ieżuty.

ó.paoTiywroę, 5v, i a/zaarf-

xroę, ov, (fzaoTtCw) uiebiczo-wauy, niechlostany.

afidy<xtpoę₃ ov, (fju&yatpa) niemaiący miecza. dp-ayti, ob. apetyt. apdytroę₃ ov, u poet. żarn.

x[xcźyriToę.

ap-ayriTt, psłw'. Qpdyopat") bez walki, bez potyczki, bez bitwy, 11. 21, 437. inacze'y &-

payeret.

dpdyr,roę₃ov,^payop.at') ten, który iest bl4 walki, bez potyczki, niewalczący wspólnie, niebędący uczestnikiem potyczki; 2) w zn. Iiier. niepokonany, niedaiący się zwalczjć albo pokonać, prwn. apctyoę.

apayi, psłw.    bez

walki; inaczey apayti.

aftayoę, ov, psłw. — aywf, (payr,) ten, który iest bez walki, niewalczący, ten, który ieszcze nie walczył, 2) w zn. bier. niezwalczony, niepokonany, niedaiący się zwalczyć albo pokonać , niedaiący się zwyciężyć, ZaAAóę, piękność, klórey się oprzeć nie można, która wszystko pod swoią moc podbiia, Wyli. ep. cr. p. 250. u poet. trag. 3) t. c. apriyauoę, niedaiący przeciwko sobie lub na siebie żadnych znaleźć środków, niedaiący się żadnemi środkami u-skutecznić, niemogący się stać, Pind. Ol. 13, 16.

apao>₃ P. ri7o), (apa~) zajmować, zgromadzać, zbierać, z pdk. 4. osobl. o żęciu ukoszeniu i w iązaniu zboża, Hom. przenoś, iak demetere, o ścinaniu i mordowaniu na woy-iiie, Palek. dialr, p. 225. W śr. for. afzEcra/Ji£voę yaXa ev rct.Xipot«Tt, Od. 9, 247. zbierać w naczyniach mleko dla s\e-bie, yaiav, x6vtv, dp-ricac^a-i tiv', rzadko a/zwv, wysypać komu grobową mogiłę, pogrzebać go, Jac. Anth. T. 1» 2. p. 174.

ap(3—, skrócenie czyli wyrzutnia zam. ava|3—, używana posp. n Jott. w wyr. tym sposobem składanych, od Jon. zaś przeszło do poet. Przyta-czaią się tu ważniejsze przykłady z Hom. innych zaś szukaj- pod ava^—.

ajiflot5ćv, zam. avapaoov, (ava(3ai'vw) włażąc, wyłażąc, ;uvrź, Opp. Cyn. 3, 500. spój-kowanie w celu zaspokoiem*