94 95 (21)

94

WYCHOWANIE W SZKOLENIU ŻEGLARSKIM

Działalność wychowawcza w żeglarstwie jest problemem, któremu w środowisku żeglarskim i prasie żeglarskiej poświęca się od dawna bardzo dużo uwagi.

Okres ostatnich kilku lat obfituje w nieustanne ubolewanie nad niskim poziomem kultury wśród żeglarzy, a jako środki zaradcze podejmuje się próby kodyfikacji pożądanych zachowań na szlaku żeglarskim, czy wreszcie podejmowane są instytucjonalne działania zapobiegawczo-dyscyplinarne.

Można się chyba zgodzić, że obniżenie kultury bycia wśód żeglarzy jest faktem, a przyczyny takiego stanu rzeczy są różne. Z jednej strony masowość żeglarstwa, z drugiej - brak bądź nie najwyższej jakości kadra instruktorska, czy wreszcie - dotkliwe niedociągnięcia w infrastrukturze związanej z turystyką i rekreacją żeglarską. Stąd nawoływania dochodzące ze środowiska działaczy żeglarskich o natężenie pracy wychowawczej, różnorodne zabiegi instytucjonalne tym celom podporządkowane są z pewnością uzasadnione.

Jednakże, zbyt często za hasłami tzw. działalności wychowawczej kryją się puste słowa, hasła te są parawanem naszej bezradności wobec narastających przejawów złego wychowania na akwenie szkoleniowym bądź szlaku żeglarskim. Środkami zaradczymi mają być: zwiększanie czasu przeznaczonego na szkolenie, kodyfikacja zasad poprawnego zachowania, bądź jako dalsza tego eskalacja - powoływanie różnego rodzaju strażników przestrzegania "prawa żeglarskiego".

Szukając przyczyn zła i pozostawiając miejsce na samodzielne wysnucie wniosków ośmielam się podzielić z Czytelnikami swoimi refleksjami związanymi z wychowaniem poprzez żeglarstwo, z wychowaniem w żeglarstwie, przy czym refleksje te ograniczę w zasadzie do działalności szkoleniowej, to znaczy do procesu nauczania - uczenia się żeglarstwa. Aby byc w zgodzie z rzeczywistością należy przyjąć założenie, że podstawowym celem, jakim kierują się zgłaszający się na kurs lub obóz żeglarski jest zdobycie określonych uprawnień do kierowania jednostkami żaglowymi, czyli zdobycie "prawa jazdy" na określoną jednostkę. Taka motywacja jest jak najbardziej naturalna i nie powinna budzić ani oburzenia ani zdziwienia. I co za tym idzie, motywacja taka jednoznacznie implikuje oczekiwania ze strony uczestników kursów i obozów. Oczekuje się więc przekazu przez kadrę instruktorów wymaganego obozu szkolenia określonego zbioru wiadomości, ukształtowanie nawyków i u-miejętności, które razem wzięte pozwolą na zdanie egzaminu i zdobycie określonego stopnia żeglarskiego.

Gdzie więc jest miejsce na wychowanie i na czym ono powinno polegać ? Aby odpowiedzieć na tak postawione pytanie, należy uświadomić sobie rozumienie trzech podstawowych pojęć z zakresu dydaktyki tzn. nauczania - uczenia się, kształcenia, wychowania oraz wzajemnych relacji między nimi.

Proces nauczania - uczenia się jest to zamierzone nabywanie określonych wiadomości, umiejętności i nawyków dokonujących się w toku bezpośredniego i pośredniego poznawania rzeczywistości /rys.l/