1. Zarys rozwoju osadnictwa wiejskiego w uieciu historycznym - historyczne typy, formy osiedli, rozwiązania zagród, formy i układy funkcjonalne budynków, typy konstrukcji.
W okresie epoki kamiennej formy budowlanej charakteryzowały się prymitywizmem i tymczasowością. Schronienie zapewniane było przez groty i jaskinie na terenach górskich i skalistych oraz jamy ziemnie, ziemianki i szałasy na terenach nizinnych.
. ZIEMIANKI - kopano je w gruntach spoistych, nadając im różne kształty w rzucie poziomym, na dnie palono ognisKaotoczone kamieniami; pod ścianami wykonywano w gruncie ławy do spania i siedzenia, w ścianach natomiast nisze na przechowywanie naczynia i narzędzi; pokrycie podobne jak w szałasach; budowane przez ludność zajmującą się zbieractwem i prymitywnym rolnictwem, (rys.1)
obiekty naziemne, powierzchniowe lub delikatnie zagłębione w ziemi; w rzucie poziomym okrągłe lub prostokątne.; elementy konstrukcyjne to wbite w grunt i związane u góry żerdzie drewniane lub kości dużych zwierząt, przykrywane chrustem, trzciną, trawą, darnią, nawozem lub skórami dzikich zwierząt, wznoszone przez ludność koczującą zajmującą się myślistwem i pasterstwem.
iftOtZIEMIANKli- kolejny typ budowli powstały wraz z rozwojem kultury życia i narzędzi, są wznoszono z niskimi - plecionymi z chrustu i oblepionymi gliną ścianami. Stanowiły one formę przejściową do budowli naziemnych, były w mniejszym stopniu zagłębione w ziemi.
W neolicie rozpoczęto wznoszenie bardziej stabilnych budynku naziemnych. Budynki te użytkowano przez dłuższy lub krótszy okres czasu w zależności od wielkości obszarów nadających się pod uprawę lub do wypasu zwierząt. Budynki wykonywano w konstrukcji słupowej, miały wymiary od kilku do kilkunastu metrów, (rys.2)
R*ut pozłoty trap*2Dvnterp budynku skalno-go
spodarczego z opoki neolitu /BrsśM Kujawski/
Obiekty , w których przetrzymywano zwierzęta wznoszono na gruntach piaszczystych. W okolicach bagnistych wznoszono budynki na palach, tzw. palafity.
KRAA jjf- ogrodzenia otoczone rowem, ą nawet wałem i palisadą, budowane ze względu na wzrost znaczenia hodowli zwieiżąt, przeznaczone dla dużych stad.
Przy przejściach wiodących do kraala znajdowały się ziemianki i szałasy dla ludzi, umieszczone za rowem. (rys.3)
;ZASY KULTURY ŁUZYCKif
Posługiwano się konstrukcją słupową i zrębową. Wejścia do budynków, nierzadko poprzedzane podcieniami, znajdowały się od strony dłuższej -budynki szeroko frontowe lub krótszej - budynki wąsko frontowe, sytuowane przeważnie od strony południowej. (rys.4,5)