2500335679

Historyczny zarys rozwoju zawodu dietetyka w Europie i Stanach Zjednoczonych

Justyna Nowak, Aneta Koszowska, Anna Brończyk - Puzon, Anna Dittfeld Opiekun pracy: prof. dr hab.n.med. Barbara Zubelewicz - Szkodzińska Zakład Żywienia Człowieka, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach STRESZCZENIE:

W ostatnim czasie obserwuje się wzrost popularności zawodu dietetyka, co związane jest z rosnącym zainteresowaniem żywnością oraz jej korzystnym i niekorzystnym oddziaływaniem na stan zdrowia człowieka, pytaniami z zakresu bezpieczeństwa żywności, a także z rozwojem zainteresowania żywnością funkcjonalną mającą na celu zapobieganie chorobom. Samo pojęcie „dietetyka” było używane już we wczesnych pismach autorstwa Hipokratesa, Platona i Galena. Już w 5 w.p.n.e Hipokrates pisał: „niech żywność będzie lekiem, a lek żywnością”. Obecnie pojęcie to definiowane jest, jako nauka łącząca w sobie wiedzę z zakresu nauk o żywności i żywieniu, fizjologii, biologii i medycyny, której celem jest pomoc w osiągnięciu i utrzymaniu zdrowia. Jak donoszą zapisy najstarszego Brytyjskiego szpitala St. Bartholomew, założonego w 1123 roku, pierwsi dietetycy szpitalni pojawili się w XII wieku. Ważną postacią w rozwoju dietetyki była Florence Nihtingale (1820-1910) założycielka pielęgniarstwa, która została również pierwszym dietetykiem szpitalnym. Zorganizowała ona szkoły gastronomii szpitalnej, projektowała kuchnie i komponowała diety. Stworzyła ulotkę na temat przygotowywania posiłków chorym żołnierzom, która była przyjęta przez szpitale wojskowe. Wraz z rozwojem dietetyki, jako nauki powstały stowarzyszenia zrzeszające i wspierające zwolenników tego zawodu, mające na celu podnoszenie wiedzy ogólnej jak i specjalistycznej w dziedzinie dietetyki, przyczyniając się do rozwoju i podnoszenia rangi zwodu dietetyka. Niestety w wielu krajach europejskich głównym zadaniem dietetyków jest wciąż jedynie poradnictwo żywieniowe oraz przygotowywanie posiłków.

Słowa kluczowe: dietetyka, dietetycy, historia, Florence Nihtingale