B C str  (2)

ŻÓŁTACZKA LUB BIAŁACZKA (CHLOROZA)

Objawy chorobowe. Nazwą tą określamy częściową lub całkowitą utratę przez liście zielonego zabarwienia. Stają się one bladożółte lub zielonawożółte (żółtaczka), w krańcowym zaś przypadku nawet kremowobiałe (białaczka). Rośliny całkowicie pozbawione zieleni giną zwykle szybko, ponieważ nie mogą asymilować dwutlenku węgla.

Rośliny bladozielone i zielonawożółte mogą żyć, kwitnąć i wytwarzać nasiona. Istnieją wprawdzie rasy tytoniu o liściach żółtozielonych i o bladych nerwach (Biały Burley, Vir-ginia Gold, Żółty Trapezund oraz żółte machorki), jednakże wystąpienie takiego zabarwienia u odmian zielonych jest zjawiskiem nienormalnym.

Przyczyna choroby:

1)    grzyby i bakterie pasożytnicze oraz wirusy, a także szkodniki;

2)    brak lub niewłaściwy wzajemny stosunek składników mineralnych (azotu, potasu, fosforu itp.);

3)    nadmierne chłody lub gorąco;

4)    przyczyny niewiadome.

Chloroza może być całkowita lub częściowa. Chlorozę częściową spotyka się dość często w inspektach, rzadko w polu we wczesnym okresie wzrostu.

Objawy są następujące: brzegi liści żółkną i bieleją oraz zawijają się od spodu. Stopniowo objawy zanikają, a dalsze liście rozwijają się normalnie. Niektórzy przypisują to zjawisko przeziębieniu roślin, jednakże przyczyna tej chlorozy nie jest ostatecznie wyjaśniona.

Chloroza częściowa, zwana pstrokacizną, pojawia się na pojedynczych roślinach w polu i polega na ukazaniu się na liściu ostro odgraniczonych plam, ód jasnozielonych aż do białych. Przyczyna tej chlorozy również nie jest wyjaśniona.

Znaczenie gospodarcze. Ponieważ chloroza nie występuje u nas jako schorzenie masowe, jej znaczenie gospodarcze jest małe.

Zapobieganie. Stosować właściwe nawożenie i starannie pielęgnować rośliny oraz chronić je przed chorobami i szkodnikami.