B C str  (3)

Pod tytonie cygarowe, przy produkcji których ważna cechę stanowi delikatność i elastyczność liści, należy przeznaczać gleby silnie próchniczne i stosunkowo lekkie oraz przewiewne. Najodpowiedniejsze są mady próchniczne i głębokie szczerki próchniczne nisko położone, ale nie podmokłe.

Flodozmian

Najkorzystniejszym przedplonem pod tytoń są rośliny kłosowe, gdyż nie podlegają one chorobom, na które narażony jest tytoń. Zboża są też dobrym przedplonem pod tytonie papierosowe jasne, jeśli sadzi się je na glebach mocniejszych i zasobniejszych. Jeśli tytoń uprawia się na glebach lżejszych i uboższych, to dobrym przedplonem mogą być okopowe pod warunkiem, że nie były opanowane przez choroby wirusowe (dotyczy to zwłaszcza ziemniaków). Dobrym przedplonem pod tytonie ciemne są okopowe, zwłaszcza buraki, które zostawiają pole w lepszej strukturze i mniej zachwaszczone niż rośliny kłosowe. Rośliny motylkowe są również dobrym przedplonem dla tytoni ciemnych (jeżeli nie ma obawy wystąpienia zgorzeli korzeniowej), gdyż wzbogacają glebę w azot, którego większa zawartość w glebie jest dla nich pożądana. Nie zaleca się sadzić tytoni papierosowych jasnych po roślinach motylkowych wobec obawy nadmiaru azotu w glebie dla tej grupy tytoni. Nie jest wskazane wieloletnie sadzenie tytoniu po tytoniu ze względu na jednostronne wyczerpanie gleby

2e składników pokarmowych i ujemny wpływ na zdrowotność plantacji. Stanowczo nie należy sadzić tytoniu po tytoniu, jeżeli w poprzednim roku wystąpił na plantacji mączniak rzekomy lub inne choroby.

Położenie plantacji

Tytoń potrzebuje dużo słońca i ciepła. Dlatego pod plantacje należy przeznaczać przede wszystkim pola o skłonach południowych, co sprzyja wczesnemu i intensywnemu nagrzaniu roli oraz silnemu nasłonecznieniu plantacji. Dotyczy to szczególnie tytoni papierosowych jasnych, które w tych warunkach są treściwsze (bogatsze w właściwe składniki), a po wysuszeniu liście dają większy procent klas jasnych. Takie położenie plantacji stanowi również naturalny środek przeciwdziałania chorobom, gdyż nasłonecznienie i przewiew-ność ułatwiają szybkie osuszanie liści po rosie i deszczu, co zapobiega chorobom grzybowym (mączniakowi rzekomemu i właściwemu) oraz bakteryjnym i wirusowym, które rozszerzają się intensywniej w środowisku wilgotnym.

Należy unikać sadzenia tytoniu w kotlinach i na niskich terenach sąsiadujących z rzekami, stawami i łąkami, gdyż w warunkach tych plantacje tytoniu są narażone na podmakanie i wymarzanie.

Nie powinno się sadzić tytoniu w ogrodach i sadach, gdzie jest on narażony na zacienienie przez drzewa i budynki oraz na brak przewiewu.

17

2 -- Uprawa tytoniu