B C strR S (2)

I—

MSZYCA BRZOSKWINIOWO-ZIEMNIACZANA

Opis uszkodzeń. Mszyce wysysają soki z liści tytoniu, powodując ich zniekształcenie i zanieczyszczając wydalinami. Plon ulega zmniejszeniu, a jakość surowca pogorszeniu.

Opis szkodnika. Mszyca brzoskwiniowo--ziemniaczana {My-zodes persicae Sulz.) jest drobnym owadem, długości 1,5—2,5 mm, barwy oliwkowozielonej. Owady mogą być bezskrzydłe lub uskrzydlone. Mszyce należą do gatunków odbywających swój rozwój na dwóch roślinach żywicielskich. Gospodarzem zimowym są brzoskwinie i morele, na których samice składają jaja. Wiosną mszyce żerują na tych drzewach, później przelatują na rośliny uprawne: ziemniaki, tytoń i inne, gdzie się szybko rozmnażają. W jesieni wracają na morele i brzoskwinie.

Znaczenie gospodarcze. Chociaż szkody powodowane przez mszyce są nieznaczne, ich gospodarcze znaczenie jest duże, gdyż są głównymi przenosicielami z ziemniaków na tytoń wirusa Y powodującego groźną chorobę — brunatnienie nerwów tytoniu. W przenoszeniu tej choroby biorą głównie udział gatunki: mszyca brzoskwiniowo-ziemniaczana i mszyca szakłakowo-ziem-niaczana (Doralis rhamni Boy er).

Zwalczanie. Mszyce zwalcza się opryskiwaniem preparatami fosfoorganicznymi o działaniu wgłębnym: Woi’atox, Foschlor, i układowym: Anthio, Bi 58 EC lub Ekatin (patrz rozdział „Metody zwalczania chorób i szkodników’'). Pierwsze opryskiwanie plantacji tytoni preparatami o działaniu systemicznym należy wykonać po pojawieniu się pierwszych mszyc; drugie po 8—10 dniach. Po upływie około 10 dni preparat ulega w roślinie rozkładowi i traci właściwości trujące.