badanie8

■

2.    W obwodzie ABB^lA^l

1R₃ + U₂ — U ₃ =■■ 0,    (8.22)

skąd    U₃ = IR„ + U₂.

3.    Jako trzecie równanie mamy

U₂ = kU₃,

gdzie k — współczynnik wzmocnienia prądu stałego wzmacniacza w stabilizatorze.

Rozwiązując te równania razem i biorąc pod uwagę, że K, = S • Q_a, otrzymujemy

U₂

1 +

1

l + R„q, k

S_Q,U_t.

(8.24)

Zakładając, że k $> 1 oraz Rj = q„, ostatecznie otrzymujemy

(8.25)

przy R_a = Q_a oraz k ^ 100 otrzymujemy iloraz

1 + —^P-^0,02(2«i). k

W ten sposób uchyb tej metody stanowi około 2%.

Dokonując tą metodą pomiaru nachylenia charakterystyki, do siatki badanej lampy doprowadzamy określonej wielkości napięcie zmienne U_lt a napięcie U₂ mierzymy pomiędzy punktem B i masą. Ze stosunku tych napięć oraz znając wielkość oporności R_a obliczamy nachylenie S. Zazwyczaj oporność R_d ma wartość stałą. Dla danego typu lamp również stałą wartość ma doprowadzane do siatki sterującej napięcie zmienne, dlatego nachylenie jestr proporcjonalne do U₂, a to daje możliwość wyskalowania przyrządu PP₂ wprost w jednostkach nachylenia.

Pomiar oporności wewnętrznej lamp

Schemat ideowy układu do pomiaru oporności wewnętrznej lamp metodą składowej zmiennej prądu anodowego jest pokaza-

118