Człowiek i sztuczna figura
1928
Historia teatru jest historią przemiany postaci człowieka: człowieka jako odtwórcy zdarzeń cielesnych i duchowych, przechodzących od naiwności do refleksyjności, od naturalności do sztuczności.
Środkami wspomagającymi przemianę postaci są forma i barwa, środki malarza i rzeźbiarza. Miejscem przemiany postaci jest konstruktywnie ukształtowana przestrzeń i architektura, dzieło budowniczego. - W ten sposób zostaje określona rola artysty plastyka w obrębie sceny, który stwarza syntezę tych elementów.
Znakiem naszych czasów jest abstrakcja, która z jednej strony polega na oderwaniu poszczególnych części od istniejącej całości po to, aby wywieść je ad absurdum albo spotęgować ich wymiar, z drugiej zaś stanowi uogólnienie i syntezę, aby w ogólnych zarysach stworzyć nową całość.
Znakiem naszych czasów jest także mechanizacja, niepowstrzymany proces obejmujący wszystkie dziedziny życia i sztuki. Wszystko, co podlega mechanizacji, zostanie zmechanizowane. Rezultat: poznanie tego, co nie poddaje się mechanizacji.
Innymi znakami naszych czasów są także nowe możliwości, istniejące dzięki technice i wynalazkom, które często stwarząją nowe warunki, pozwalające na urzeczywistnienie najśmielszych fantazji lub przynajmniej dają taką nadzieję.