114263

1. Człowiek jako twórca świata kultury.

Zdolność tworzenia kultury jest jednym z 3 wyróżników człowieczeństwa, dzięki której człowiek różni się od innych istot żywych. Procesowi temu towarzyszą zawsze ideały. Rodzaje kultury: popularna - trafia do każdego człowieka,

elitarna - trafiająca do osób wyżej rozwiniętych duchowo, masowa - powstała jako rezultat rozkwitu cywilizacji.

Wymienia się także WYSOKĄ, NISKĄ i TRADYCYJNĄ.

Kultura - to co człowiek tworzy w dążeniu do wartości wyższych.

2.    Odmiany twórczości kulturowej.

Odmiany twórczości prowadzące do tworzenia świata kultuiy:

1)    artystyczna

2)    literacka

3)    naukowa

4)    polityczna

5)    techniczna

6)    gospodarcza

7)    religijna

8)    społeczna

9)    prawna - (decyduje o więzi jednostek wobec państwa)

3.    Świat kultury a świat ideałów.

Teorie prawa natuiy o zmiennej treści pojmują człowieka jako obywatela trzech światów:

•    świata przyrody;

•    świata kultury;

•    świata ideałów (świata wyższych wartości).

Będąc częścią świata przyrody podlegamy prawom na równi z roślinami i zwierzętami. Te prawa przyrody zachodzą z koniecznością, która bywa nieubłagana w stosunku do oczekiwań człowieka. Po to by urzeczywistnić w sobie człowieczeństwo musimy wykroczyć poza świat przyrody i poza niższe wartości, tzn. biologiczne i materialne. Dążenie do wartości wyższych, czyli ideałów czyni nas obywatela najwyższego ze światów. Ideały aczkolwiek nie są w pełni urzeczywistniane (a to ze względu na naszą niedoskonałość), są drogowskazami i sprawiają, że przezwyciężając wrodzoną nam bierność kształtujemy w sobie człowieczeństwo. W świetle teorii pr. natury o zmiennej treści nie można uznać celów pragmatycznych za wystarczające. Świat ideałów zapewne istnieje w świadomości człowieka. Zmierzanie do niego prowadzi do utworzenia trzeciego świata - świata kultury. Jest rezultatem wysiłków na miarę naszych możliwości. Świat kultuiy tworzą dzieła, które powołując do istnienia człowiek wyraża swoją tęsknotę do nieosiągalnych ostatecznie ideałów. Wyróżnikiem człowieczeństwa jest więc zdolność do tworzenia kultury a nie rozum (tak jak to głoszono do końca XIXw). W proces tworzenia kultuiy zaangażowane są ludzkie niepokoje, namiętności, sfera emocjonalno-wolitywna i rozum: więc krytyka czystego rozumu. Z teorii pr. nat. o zmiennej treści wypływa obraz człowieka, który nie tylko poznaje świat, ale i w dużej mierze go stwarza.