(
i
i
48 -
I
końcówek -etn, -śmy występują w kilku-dziesięciokilometrowym pasie nad gra. nicznym na północy, na wschodzie j na południu Polski (tu bez Śląska i części Małopolski zachodniej). O podo. bnych formach w 2. osobie 1. pojedyn. czej i mnogiej p. nr 90. A 467-471. DD 99; T. Rittel, Polski czas przeszłj i tryb przypuszczający z zaimkiem, Pr> ce Językoznawcze WSP w Krakowi nr i 1971. s. 91-108.
90. Czy ty rozum postradali, ty nie słyszał?, ty był, | widzieli, wy nie chciały to formy dialektu wileńskiego i lwowski go. Kresowiacy mówią też ja był, my mieli, ale te formy maj szerszy zasięg, p. nr 89.
91. Wpłynąłem na suchego przestwór oceanu. Tak by móg był napisać Mickiewicz, gdyby pochodził z Warszawy, z Mazow» czy z Pomorza. Bowiem nawet inteligencja z tych terenów częst używa męskich form 1. i 2. osoby czasu przeszłego wyrównanyc do form żeńskich i liczby mnogiej, np. krzyknąłem, stanęła utknąłem, wziąłem, kląłeś, zgiąłeś (trafia się to i gdzie indziej Najszerszy zasięg, bo pomorsko-mazowiecko-kresowy mają fora szlem, szłeś (i oczywiście poszłem, zaszłeś itp.). L. Wierzbowi Czy formy szlem, wziąłem zasługują na potępienie?. Język Pols* LVII, 1977, s. 390-2.
yc m
W
- 49 -
92. Pchla pchłę pchla. Formy z opuszczeniem |H I czasie przeszłym: wyciągiem się, zaprzągłeś, wrzasla, kopia, wędki, zamkU. ściśliście itp. występują często w Małopolscc i w Wielkopołste. choć w całej Polsce śpiewają w adwencie: | ciężkie przewinienia ztmkh bramy zbawienia. A. Koronczcwski, Temat czasu przeszłego komu gacji -no- II -ne-. Zeszyty Naukowe UJ - Prace Językoznawca | 1963, s. 327-40.
93. Jedni się śmieli, drudiy by Mi mówią w pn.-wsch»*l niej części Polski - na Mu zowszu, Pomorzu, no wuho dzie Lubelskiego, zarówn* na wsi, jak w mieście, mu w Warszawie. Mówią t.u też sieli, myśmy się grzeli wyście zwieli, oni obleli N.> samej północy - w Malbor skiem, na północnym Ko ciewiu, na południowych Kaszubach mówią też: om gadeli, piselt, ratoweli itp., tj. zawsze -ell zamiast -ali. A 98, DD 90 m. 61, DA 90.
94. Nie traćwa nadziei; (my) chodtwa, nietwa, śmiejwa się, jedma itp. w rozkaźniku, a także traciwa, chodliwa, śmiejewa się itp. w czasie teraźniejszym oraz tracilitwa, chodzilitwa, meślrtna w czasie przeszłym to forniy rozpowszechnione od środka Polski na wschód w granicach przebiegających koło Bochni, Radomska,