Suma składowych pasywnej i aktywnej pobudzonego mięśnia osiąga maksimum przy długo- _, ści o około 20% większej od długości spoczynkowej. Mięsień zawieraj acy brzusiec i ścięgna Vjest zdolny do wyzwolenia większej siły, gdy jest rozciągnięty, niż wtedy, gdy jest skrócony.
Na podstawie przestawionego wyżej diagramu siła mięśnia - długość możemy wnioskować, że dla optymalnego efektu mięsień powinien najpierw ulec wydłużeniu zanim dokona skurczu. Ta reguła jest ważna szczególnie przy leczniczych ćwiczeniach słabych mięśni. Mięśnie te bez wstępnego, choćby małego wydłużenia, nie są w stanie wyprodukować napięcia [3], Raczej nie należy się obawiać uszkodzenia słabego mięśnia przez jego wydłużanie, ponieważ staw pozwala tylko na umiarkowane rozciągnięcie mięśnia. W naturalnych czynnościach wydłużenie mięśnia występuje prawie zawsze, gdy jest potrzebne jego nagłe napięcie, np. przysiad przed startem do biegu lub skoku, zamach przed rzutem, odpowiednie rozciągnięcie mięśni kończyn dolnych podczas chodu sprzyja uzyskaniu sił mięśniowych mniejszym energetycznie kosztem.
ad 3) Czynniki wpływające na wartość momentu siły mięśnia. /i-r“
a) budowa mięśnia - czy jest to mięsień wrzecionowaty, półpierzasty czy pierzasty.
O sile decyduje wielkość pola przekroju fizjologicznego mięśnia, tj. przekroju trafiającego wszystkie włókna prostopadle do ich przebiegu.
Przy tym samym obwodzie przekrój fizjologiczny mięśnia pierzastego jest większy niż wrzecionowatego [2],
W przypadku mięśni pólpierzastych i pierzastych należy robić przekroje poprzeczne w kilku miejscach, żeby wszystkie włókna były raz przecięte. Suma powierzchni tych przekrojów da przekrój fizjologiczny mięśnia.
Na 1 cm2 przekroju fizjologicznego przypada średnio 30 N siły mięśnia. Jest to tzw. siła właściwa, jej wartość jest dla mięśni człowieka w przybliżeniu stała i wynosi właśnie 30 N/cm2.
b) długość mięśnia - zależność siły mięśnia od długości była rozważana w p.2.
c) liczba kurczących się włókien mięśniowych, tj. pobudzonych jednostek mchowych - zagadnienie rekrutacji jednostek ruchowych będzie dyskutowane w części wykładu poświęconej eiektromiografu,
d) częstotliwość impulsów pobudzających:
20 Hz - 15 % maksymalnej siły,
25 - 35 Hz - 25-75 % maksymalnej siły,
40 - 50 Hz - 70-100 % maksymalnej siły mięśnia.
5