CB i rad 155

155

X. ZAKŁÓCENIA

UC1    UC1

Rys. 99. Filtr dolnoprzepustowy „PI" podwójny

Cewki LI i L2 mają indukcyjność 0,8 jiH i mogą być nawinięte na pierścieniowych rdzeniach ferrytowych o średnicy 20 mm z materiału Ul 1. Zawierają one po 5 zwojów przewodu miedzianego DNE o średnicy 0,5 mm. Bezpieczniej jednak wykonać je z przewodu w izolacji teflonowej lub igielitowej. Przy strojeniu obowiązuje tylko jeden warunek, by spadek charakterystyki zaczynał się poza pasmem użytecznym. W związku z czym liczbę zwojów cewek i pojemności kondensatorów można skorygować indywidualnie za pomocą reflektometru. Bardziej rozbudowany filtr dolnoprzepustowy można wykonać drogą zwiększenia liczby członów filtru. Przez zwiększenie liczby sekcji pierwszego z opisanych filtrów z 3 do 5, można uzyskać tłumienie częstotliwości 42 MHz na poziomie ok. 120 dB, a jest to częstotliwość bliska częstotliwości pośredniej telewizji.

UC1    UC1

50 Ohm    L2    L3    L4    LS    LG    50 Ohm

_•_ĆYYY^_ Y' I 8zw	8zw	9zw	_ćwtn_ 8zw	— 8zw I
				^^L7
ę 5.5zw				J 5.5zw
s	C2	C3	C4	C5 J
1	r— 170p	— 170p	— 17(>p	r ^,7<)p
Cl				_L C6
T 5<>p				m ^sop

Rys. 100. Praktyczny filtr antenowy 120 dB przy f=42 MHz

Podkreślić należy jednak, że aby wspomiane filtry antenowe były skuteczne w praktyce, muszą one „widzieć” linię zasilającą w kierunku anteny o dopasowaniu SWR nie gorszym niż 1:1,5, czyli fala odbita nie może przekraczać 4% fali padającej. Pamiętać należy, że połączone błędy w instalowaniu lub strojeniu anteny będzie trudno wyeliminować nawet najbardziej wymyślnymi zabiegami.