CB i rad 167

XI. BHP

Od przyswojenia sobie pewnych zasad, będących niejako odruchem bezwarunkowym, zależy bezpieczeństwo przy każdej pracy technicznej. Przy budowie i eksploatacji urządzeń radiokomunikacyjnych najgroźniejszym czynnikiem mogącym spowodować zagrożenie zdrowia lub życia jest prąd elektryczny. Jego odziaływanie na organizm ludzki może spowodować szereg szkodliwych następstw, m.in.:

—    oparzenia,

—    skurcze mięśni,

—    zaburzenia zmysłu równowagi,

—    częściowy paraliż,

—    śmierć (w zależności od miejsca oddziaływania na organizm ludzki).

Najbardziej szkodliwe jest bezpośrednie oddziaływanie prądu, gdy przepływa przez ludzkie ciało między dwiema kończynami. Najczęściej zdarza się przy dotknięciu ręką źródła napięcia podczas stania na przewodzącym podłożu (przepływ prądu ręka-noga lub ręka-nogi) lub między rękami np. przy dotknięciu jedną ręką źródła prądu podczas trzymania się drugą ręką elementów uziemionych (kran, centralne ogrzewanie itp).

Stopień porażenia organizmu przez przepływający prąd zależy od:

—    napięcia źródła prądu (im większe jest napięcie, tym mniejsza staje się rezystancja ciała ludzkiego, ponieważ organizm ludzki zachowuje się jako rezystancja nieliniowa będąca czynnikiem elektrycznego oddziaływania prądu na organizm ludzki),

—    powierzchni styku organizmu ze źródłem napięcia i nacisku na przewodnik napięcia (im większa jest powierzchnia styku i większy nacisk, tym mniejsza rezystancja, a przez to większy prąd płynący przez organizm),

—    wilgotności skóry (skóra bardziej wilgotna lepiej przewodzi prąd),

—    długości drogi przepływu prądu elektrycznego przez ciało (im dłuższa droga, tym większa część organizmu zostaje porażona),

—    temperatury otoczenia (im wyższa temperatura, tym lepsza przewodność i niższa rezystancja).