CCF20081011004 (2)

20

20

Zadanie ćwiczeniowe 2 Specyfika pracy mikrobiologa

■ Zapoznać się z zasadami przygotowania szklą i sprzętu do prac mikrobiologicznych.

Zadanie ćwiczeniowe 3

Ocena skuteczności wyjaławiania

■    Metodo termostatową ocenić skuteczność jałowienia pożywki bulionowej w autoklawie, w aparacie Kocha - w parze bieżącej oraz podczas pasteryzacji w temperaturze 70°C.

■    Świeżo przygotowaną pożywkę bulionową rozlać do probówek. Następnie probówki rozdzielić na cztery partie i oddzielnie ogrzewać przez 15 minut w autoklawie w temperaturze I2I°C, w aparacie Kocha w I00°C oraz na łaźni wodnej w temperaturze 70°C. Probówki kontrolne pozostawić bez ogrzewania. Po inkubacji w 37^l'C przez 72 godziny wyjaśnić i opisać zaobserwowane w pożywce zmiany.

MIKROSKOP, BUDOWA I TECHNIKA MIKROSKOPOWANIA

Mikroskop, jeden z podstawowych sprzętów w pracowni mikrobiologicznej, umożliwia obserwację obiektów niewidocznych gołym okiem. Zwiększając kąt widzenia, pod którym obserwuje się badany obiekt, pomaga w wytworzeniu na siatkówce oka większego obrazu oglądanego przedmiotu. Powiększenia uzyskiwane przez mikroskopy wynoszą od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy razy. Ponadto dzięki zastosowaniu rozmaitych typów mikroskopów i różnych technik mikroskopowych można oglądać wybrane szczegóły budowy badanych organizmów.

W zależności od sposobu uzyskiwania powiększenia wyróżniamy mikroskopy:

-    świetlne (optyczne),

-    elektronowe.

W mikroskopach świetlnych powiększenia uzyskuje się dzięki układowi soczewek optycznych. Należą do nich następujące typy mikroskopów:

-    mikroskop z jasnym polem widzenia zwany mikroskopem optycznym zwykłym,

-    mikroskop z ciemnym polem widzenia,

-    mikroskop do obserwacji w ultrafiolecie,

-    mikroskop fluorescencyjny,

-    mikroskop kontrastowo-fazowy,

-    mikroskop konfokalny.

W mikroskopie elektronowym uzyskuje się powiększony obraz, stosując zamiast fal świetlnych wiązkę elektronów, soczewki zastępując elektromagnesami.

MIKROSKOP OPTYCZNY ZWYKŁY (Z JASNYM POLEM WIDZENIA)

BUDOWA MIKROSKOPU

CZFjŚCl MliCl 1ANICZNH

Części mechaniczne tworzą rusztowanie dla układu optycznego. Do części mechanicznych zalicza się:

-    podstawę,

-    statyw z tubusem,

-    stolik,

-    mechanizmy ruchu (śruba makro- i mikromctryczna).

Podstawa, najczęściej w postaci ciężkiej, metalowej płyty, zapewnia stabilność przyrządowi i jest wyposażona w oświetlacz (źródło światła).

Statyw jest konstrukcją stalową, łączącą wszystkie części mikroskopu, ma kształt kabłąka i stanowi zarazem uchwyt do przenoszenia mikroskopu. Statyw utrzymuje w stałej odległości układ optyczny obiektywów od okularu. W górnej części statywu przymocowany jest tubus.

Tubus jest to metalowa rura przystosowana w górnej części do zakładania okularu lub nasadki, w dolnej zaś zakończona tarczą obrotową, zwaną rewolwerem, w której znajdują się obiektywy.

Stolik mikroskopowy, na którym umieszcza się oglądany preparat, wyposażony jest w urządzenie krzyżowe służące do przesuwania preparatu za pomocą specjalnych pokręteł znajdujących się pod stolikiem. W środku sto-