CCF20081203006

Rys. 11.3. Przekładnie zębate: a+d) walcowe, e) zębatkowa, f^-h) stożkowe, i) śrubowa, j) ślimakowa

•    stożkowe, składające się z kół stożkowych o zębach prostych (rys. 11.3/), skośnych (rys. 11.3g) lub krzywoliniowych (rys. 11.3/0,

•    śrubowe (rys. 11.3/) i ślimakowe (rys. 11.3/).

W zależności od wzajemnego położenia osi współpracujących kół przekładnie zębate dzieli się na:

•    równoległe — osie kół są równoległe,

•    kątowe — osie kół przecinają się,

•    wichrowate — osie kół nie przecinają się (nie leżą w jednej płaszczyźnie).

Do przekładni równoległych zalicza się przekładnie walcowe wraz z przekładnią zębatkową, a do przekładni kątowych — przekładnie stożkowe wraz z przekładnią koronową, w której jednym z kół jest koło zębate płaskie.

Przekładnie wichrowate mogą składać się z kół walcowych o zębach śrubowych (rys. 11.3/) lub z kół stożkowych. Specjalną odmianę przekładni wichrowatych stanowią przekładnie ślimakowe (rys. 11.3/), składające się ze ślimaka i ślimacznicy. Są one stosowane do przenoszenia ruchu między wałkami, których osie są położone pod kątem prostym (90°).

P

Z pr od i się n

•    v

e

•    v

c

a)

i—l ^

Rys.

d

j<

0 s n

z

1 k s k

V

r

t

r

256 17 —