CCF20091007012 (2)

u

wania

róbka igości ała w nożna

2.    Złączyć obie części próbki,

3.    Zmierzyć odległość a (rys. 1.11) między n działkami położonymi po obu stronach miejsca zerwania.

/ N — n\

4.    Pozostałą liczbę działek podzielić na połowę | —-— j.

5.    Zmierzyć odległość b odpowiadającą tej liczbie działek.

6.    Obliczyć długość L_u przez dodanie do długości a dwóch odcinków o długościach b:

L„ = a + 2 b.

(1.17)

Wynika to z założenia, że gdyby próbka zerwała się symetrycznie w środku,

to odcinki o długościach b byłyby jednakowe z obu stron miejsca zerwania

(rys. 1.11). Jeżeli liczba działek N — n jest liczbą nieparzystą, to długość L_u

obliczamy dodając do długości a dwa odcinki o długościach: b_x, odpowiadający

1    N-n + 1

- działkom, i b₂, odpowiadający --- działkom (rys. 1.12):

N — n

L_u — u + b₂ + b₂.

(1.18)

aę w tego

tami.

mm),

ĄC W

sgość r ten

jako

ista-

benia

Rys.1.12

PRZYKŁAD. Próbkę o średnicy d₀ = 7,8 mm zerwano na maszynie wytrzymałościowej; otrzymano: F_eH = 15 500 N, F_eL = 12 100 N, F_m = 22 000 N, d_u = 4,0 mm. Obliczyć R_e, R_m, A₁₀ i Z (rys. 1.11).

Obliczamy pole powierzchni przekroju początkowego:

S₀ =

tt-7,8²

= 47,78 mm².

Pole powierzchni przekroju po zerwaniu

S_u ~    — 12,57 mm².

Górna i dolna granica plastyczności [wzory (1.2a) i (1.2b)]:

ReH

.a

2 w jące

ReL —

F.

eL

15 500

47.78

12 100

47.78

= 324 MPa,

= 253 MPa.

21