CCF20091014001 (3)

t-;e ulegną zniekształceniu, a powierzchnie czołowe pozostaną

narysowane na powierzchniach czołowych pozostaną po - ^al liniami prostymi,

ice rdchylą się od pierwotnego swego położenia o pewien kąt y, rocształcenia postaciowego,

-~^:e czołowe pręta obrócą się względem siebie o pewien kąt ę, atręcema.

:;.ch spostrzeżeń można wnioskować, że wszystkie przekroje - o przekroju kołowym pozostają w trakcie skręcania płaskie, rrzekrojów pozostają liniami prostymi. Jeżeli z pręta skręca-\f_s wytniemy (dwiema płaszczyznami prostopadłymi do osi wysokości cb: (patrz rys. 8.2b), to wartość kąta-odkształcenia powierzchni zewnętrznej jest równa

(8.1)

(8.2)

rdcp

dx

y₀ =

: kreślonej dowolnym promieniem p pd(p

dx

:-ii smicenią elementu wyciętego z pręta poddanego skręceniu :    padkiem czystego ścinania, można wykorzystać zależność

rr.i Hooke'a dla ścinania:    ^

(8.3)

(8.4)

_r ^d(P

^ ^{= ap}n-i ig pręta skręcanego (patrz rys. 8.2c) otrzymujemy

M_s = \x_ppdF.    (8.5)

—-g—18.4) do wzoru (8.5) otrzymujemy:

■g--~ - odcinka pręta kołowego o wysokości dx i pro-

127