W niedotlenionych komórkach mięśnia sercowego źródłem energii staje się glukoza, a jej przemiany odbywające się bez obecności tlenu prowadzą do kwasicy, ucieczki z komórek jonów potasu, a napływu jonów sodu. Zmniejsza się również synteza białek w mięśniu sercowym.
Mogą wystąpić groźne dla życia zaburzenia rytmu serca, a ponadto powstają trwałe uszkodzenia komórek mięśnia sercowego pod postacią ich zwłóknienia, a więc zmniejszenia kurczliwości mięśnia sercowego. Spadek objętości wyrzutowej powoduje przyspieszenie akcji serca celem utrzymania pojemności minutowej na niezmienionym poziomie. Po wyczerpaniu się rezerw hemodynamicznych serca rozwija się niewydolność krążenia.
Zwężenie tętnic wieńcowych powoduje zachwianie równowagi między zapotrzebowaniem mięśnia sercowego a dopływem utlenowanej krwi. Zaopatrzenie mięśnia sercowego może być wystarczające w spoczynku, lecz niewystarczające podczas wysiłku fizycznego, dużej zwyżki ciśnienia tętniczego krwi, napięć emocjonalnych, palenia tytoniu. Klinicznym objawem tego zachwiania równowagi jest typowy ból zwany dusznicą bolesną (angina pectoris). Do dalszych objaw~ów klinicznych należą: zawiał serca, niewydolność lewoko-morowa, zaburzenia rytmu serca oraz nagły zgon.
Ból jest umiejscowiony w górnej lub środkowej części mostka i promieniuje do lewego ramienia lub obu ramion, nadgarstka, żuchwy, nadbrzusza, okolicy międzyłopatkowej.
Ból ma charakter pieczenia, rozrywania, dużego ucisku w klatce piersiowej. Nasilenie bólu bywa niekiedy bardzo duże, towarzyszy mu niepokój, lęk, nudności, poty. Ból trwa krótko, ustępuje w 1-3 minucie po ustaniu czynnika, który go wywołał (np. po zaprzestaniu chodu i odpoczynku) lub po podjęzykowym zażyciu nitrogliceryny.
27