CCF20110129028

Tablica 6.9. Pr/.yklmly odczynników stosowanych do lluorymetryc/negn o/.iim /milo mciidl Nazwa i wzór odczynnika

Ozna

czany

pier

wiastek

Warunki

oznaczania

Barwa lluorescencji

Czułość Ipg cm '|

salicylalo-o-aminolenol

OH    HO.

^ y— CH=N^^/ ^

Al

Ga

Ge

In

Sc

Sb

pH = 5,8-6,0 pH = 4,0—5,0 pH = 7,1 pH = 5,6 pH = 5,0-8,0 pH = 6,2

zielona

zielonożółta

zielonożółta

zielonożółta

żółta

zielona

0,0005

0,15

0,4

0,2

5,0

0,2

semikarbazon aldehydu salicylowego OH

O

CH=NH—C—NH,

lumonomasnezon 1REA

so₃h oh

moryna (3,5,7,2',4'-pentahydroksyflawon) HO

HO.

chinalizaryna (1,2,5,8-tetra-hydro-ksyantrachinon)

OH O OH

.OH

OH O

Zn

Sc

Ca

Mg

Al

B

Be

Ca

Zr

Ge

Fe

Th

Sc

Sb

Pb

Sn

Be

pH = 6,2-6,4 pH = 5,6

pH = 3,0-4,0

niebieska

niebiesko-

błękitna

niebiesko-

blękitna

0,2

0,01

0,02

pH = 10,0-12,0

pH = 3,0-4,5

pH = 11,3-13,0 pH ~ 6,0 roztwór HC1,

2 mol • dm~³ roztwór HC1 1:1 pH = 4,9 roztwór alkaliczny pH = 2,5-5,0 pH = 7,0 HC1 + C₂H₅OH pH = 7,0 roztwór HC1, 0,04-0,06 mol ■ dm~

żółtozielona

żółtozielona

żółtozielona

żółtozielona

żółtozielona

żółtozielona

żółtozielona

żółtozielona

zielona

zielona

żółtozielona

żółtozielona

zielona

0,002

0,0005

0,06

0,001

0,17

0,001

1,5

0,001

0,0004

0,1

0,02

1,0

0,5

0,05

pH = 5,6

niebiesko-

różowa

0,05

Mlillcii 6.9. cd.

Nazwa i wzór odczynnika	Ozna czany pier wiastek	Warunki oznaczania	Barwa lluorescencji	Czułość |p,g-cm"-^1]
8-hydroksychinolina	Al	pH = 6,5—9,5	żółtozielona	0,025
	Be	pH = 9,2-10,2	żółtozielona	1,0
	Ga	pH = 2,6	żółta	0,03
	In	pH = 3,5-3,7	żółta	0,1
	Li	alkaliczny roz-
OH		twór C2H5OH	zielonożółta	0,02
	Sc	pH = 7,0	żółtopoma-	0,02
			rańczowa
	Y	pH = 6,7-9,0	zielona	0,02
	Mg	pH = 9,4	żółtozielona	—
	Zn	pH = 9,2
		roztwór NH4OH	zielonożółta	0,1
	Sn	pH = 2,7-5,6	żółtozielona	0,3
	Zr	pH ~ 6,0	żółta	5,0
	F	pH = 4,7	żółtozielona	0,01
benzoina	B	pH = 12,8	błękitna	0,1
=n 1 -o X
O OH
3,3'-diaminobenzydyna	Sc	pH = 2,0-8,0	czerwona	0,004
h2n nh2
h2n—r y—nh2
w/ w/

6.4. Spektrofotometria w podczerwieni (IR)

Spektrofotometria w podczerwieni (ang. infrared — IR) jest metodą wykorzystującą libsorpcję promieniowania podczerwonego przez oscylujące cząsteczki. Mimo że promieniowanie IR zostało wykryte w początkach XIX wieku (Herschel, 1800), a pierwsze prace dotyczące absorpcji promieniowania IR ukazały się z początkiem XX wieku (Co-lilcnz, 1905), to właściwy rozwój tej metody nastąpił w latach pięćdziesiątych, a nowe możliwości pomiarowe stworzyło wprowadzenie spektrofotometrii IR z transformacją houriera w latach siedemdziesiątych i komputeryzacja urządzeń pomiarowych w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku.

Promieniowanie podczerwone obejmuje szerszy przedział długości fali aniżeli promieniowanie UV-Vis i można go podzielić na trzy zakresy, tak jak to przedstawiono w tablicy 6.10.