CCF20110330034

8 PN-ISO 3972:1998

8 PN-ISO 3972:1998

Brak wrażenia Odczucie smaku

Wyjaśnienia krajowe: Wrażenie nie zidentyfikowane w przypadku wrażenia dającego się rozpoznać, podać nazwę smaku.

Wyjaśnienia krajowe: Rozpo-znanyprzyrost stężenia kolejno ocenianych próbek.

9 Zapoznawanie się z różnymi rodzajami progów wrażliwości smakowej

9.1 Roztwory do ocen

Wykorzystać roztwory od D1 do D8, odpowiednio dla każdego rodzaju smaku, przygotowane zgodnie z tablicą 2 i rozlać je do zlewek (6.3).

Do każdej serii próbek wprowadzić losowo ustawione kolejno po sobie próbki, nie więcej niż trzy, roztworów o jednakowym stężeniu; jest to konieczne aby uniknąć odpowiedzi udzielanych w wyniku dedukcji.

Naczynia powinny być oznaczone z użyciem kodu trzycyfrowego.

Zaopatrzyć każdego oceniającego w pojemnik z wodą do płukania ust. Woda powinna być identyczna z tą, której użyto do przygotowania roztworów.

9.2 Wykonanie

W trakcie jednej sesji zaleca się oceniać najwyżej trzy smaki w celu uniknięcia zmęczenia zmysłu smaku. Niezbędne jest także powtarzanie ocen jednego lub więcej smaków w kolejnych sesjach.

Próbki o danym smaku oceniać kolejno po sobie w następujący sposób.

Podać każdemu oceniającemu oznakowany pojemnik z wodą do płukania ust i zalecić płukanie jamy ustnej po każdej próbce^NG). ..    ______________

Następnie podać oceniającym kolejne serie próbek w zlewkach zawierających roztwory o wzrastającym stężeniu, przygotowane według 9.1.

Nie podawać oceniającym wszystkich zlewek w tym samym czasie, gdyż oceniający, w celu łatwiejszego rozpoznania badanego smaku, mogą mieć skłonność do rozpoczynania oceny od najwyższych stężeń.

Pouczyć oceniających, aby w podanej kolejności próbowali zawartość każdej zlewki, biorąc do ust około 15 ml próbki.

Natychmiast po ocenie każdej próbki oceniający powinni zaznaczyć na karcie ocen (patrz załącznik B) brak wrażenia lub powstałe wrażenie smaku stosując następujący system zapisu:

0 X

XX, XXX, XXXX, itd. Rozpoznany wzrost stężenia

Pouczyć oceniających, aby dodawali kolejny krzyżyk za każdym razem gdy rozpoznają przyrost stężenia oraz aby zapisywali nazwę rozpoznanego smaku w kolumnie oznaczonej numerem właściwym dla danego naczynia.

Przed przejściem do oceny kolejnego rodzaju smaku, prowadzący ocenę powinien zalecić przerwę, wystarczającą do umożliwienia oceniającym przepłukanie ust i pozbycie się smaków następczych.

10 Sposób przedstawiania wyników^N7)

Prowadzący ocenę powinien przejrzeć karty ocen i zrobić dla każdego oceniającego listę prawidłowych i nieprawidłowych odpowiedzi.

Wyniki powinny być oceniane indywidualnie, ponieważ każdy oceniający ma swój własny rodzaj wrażliwości; wrażliwość ta może zmieniać się w czasie i ulegać znaczącej poprawie po szkoleniu.

9.2 - ostatni akapit.

^N6> Odsyłacz krajowy: Błąd w normie ISO, prawidłowy zapis „po każdej serii próbek". Patrz 7.2 ^N7) Odsyłacz krajowy: Interpretację wyników testów przedstawiono w załączniku krajowym NB.

Załącznik A

(informacyjny)

Przykład wypełnionego arkusza ocen do oceny zdolności rozpoznawania smaków

Nazwisko i imię
Numer naczynia	Smak nie zidentyfikowany	Kwaśny	Gorzki	Słony	Słodki	Urnami	Metaliczny
134		X
137	X
245							X
456		X
367					X
129						X
769				X
931			X
259			X
368	X
184				X
Umieść krzyżyk w odpowiedniej kolumnie.