CCF20111125005 (2)

rys. 8. Zasada numeracji boków i żłobków uzwojenia dwu windowego

Wprowadza się następujące oznaczenia :

K - liczba wycinków komutatora S -liczba zezwojów na tworniku s - liczba boków na twomiku Ż- liczba żłobków na twomiku u - liczba boków w żłobku a- liczba par gałęzi równoległych

Do każdego wycinka komutatora dołączone są dwa boki (bok lewy danego zwoju i bok prawy jakiegoś innego zezwoju)

K= s/2 Ponieważ S=s/2 To

K=S

Czyli liczba wycinków komutatora równa się liczbie zezwojów ,a liczba boków w żłobku

u= s/Ż

jest w uzwojeniu dwuwarstwowym zawsze liczbą parzystą.

Aby można, było uzwojenie wykonać, musi być ustalony poskok żłobkowy czyli odległość między lewym a prawym bokiem zezwoju mierzona liczbą żłobków (jest to rozpiętość zezwoju); Poskok żłobkowy winien być tak dobrany, aby obejmował możliwie największy strumień, gdyż wtedy indukuje się w nim największe napięcie .Rozpiętość zezwoju powinna być w przybliżeniu równa podziaice biegunowej, która jest określana wyrażeniem

T=7tD/2p

Zezwój o rozpiętości mniejszej od podzialki biegunowej nazywa się zezwojem skróconym a zezwój o rozpiętości większej od podzialki biegunowej - zezwojem wydłużonym W pierwszym przypadku (odcinek a c) zezwój nic obejmuje całego strumienia bieguna zatem napięcie indukowane jest mniejsze od napięcia indukowanego w prawidłowo ukształtowanym zezwoju (odcinek a b), indukowane napięcie jest także mniejsze w zezwoju wydlużonym(odcinek a d)

6