CCF20130305032

54

System użytkowania SU i system obsługiwania SO definiuje się podobnie, przy czym w systemie użytkowania znajdują się urządzenia w stanie sdatności, a w systemie obsługiwania urządzenia w stanie niezdatności.

Przykład. Jeżeli przyjąć, że zbiór zadań przewozowych samochodu jest skończony:

E^u = {ej}, i - 1, ..., I    (41)

i realizowany jest na obszarze opisanym zbiorem dróg (różne nawierzchnie, ukształtowanie terenu, długości odcinków prostych itp.)

B^u =    {b"|,    i    =    1,    ....    I    (42)

oraz że istnieją jednoznaczne zależności między zbiorami zadań i zbiorami dróg przedstawionych w postaci macierzy M^u, to system użytkowania można opisać:

SU = <E^U, B^u, M^u>.    (43)

Analogicznie można zapisać system obsługiwania samochodu:

SO = <E°, B°, M°>,    (44)

przy czym:

E° =    je°J,    i    »    1,    ....    I    (45)

jest zbiorem stanów obsługiwania (repertuarem obsługowym)

B° a    {b°},    i    =    1,    ...,    I    (46)

jest zbiorem stanowisk obsługowych (bazą obsługową)

M° - jest macierzą określającą zależności między zbiorem stanów obsługiwania a zbiorem stanowisk, na których są prowadzone obsługi.

Urządzenie musi być eksploatowane w odpowiednio przystosowanym systemie, tak aby przebieg procesu użytkowania i obsługiwania był zgodny z modelem założonym przez konstruktora i producenta. Urządzenie po wyprodukowaniu uzyskuje wiele cech nazwanych cechami nabytymi. Wprowadzony zaś jest do istniejącego systemu eksploatacji charakteryzowanego szeregiem cech (tabela 11). Można określać stopień przystosowania systemu do danego obiektu lub stopień adaptacji urządzenia w systemie. Problem przystosowania lub adaptacji jest szczególnie ważny przy wprowadzaniu do istniejących systemów urządzeń nowych generacji lub przy modernizowaniu systemów eksploatacji.

Modele systemu eksploatac.il SE są modelami abstrakcyjnymi. W systemie eksploatacji realizuje się proces eksploatacji. Wynika z tego współzależność między modelem systemu eksploatacji a modelem procesu eksploatacji.