CCF20130511018

^: I

5

I

fibroblastów i zmniejszaniu biosyntezy mediatorów procesu zapalnego Następnym C21 sterydem jest aldosteron zawierający przy Cis grupę aldehydową Aldosteron jest . mineralokortykoidem (hormony tej grupy są steroidami zawierającymi 21 atomów węgla w cząsteczce) produkowanym przez warstwę kłębkowatą kory nadnercza, nie wiąże się z białkami we krwi - szybko ulega kłirensowi, działa następująco:

1.    wzmaga zwrotne wchłanianie Na⁺ i wydalanie K⁺ w kanalikach nerkowych. - Zwiększa także wydalanie jonów magnezowych.

2.    zatrzymuje Na^-1" i wydala K⁺w ślinie i w kale oraz w pocie

3.    podwyższają ciśnienie tętnicze krwi.

Podanie mineralokortykoidów zwiększa objętość płynu wewnątrzkomórkowego, wzrasta również objętość krwi krążącej i wydalanie moczu.

Drugim pod względem, aktywności (30-50 razy słabszym) jest deoksykortykosteron. w kanalikach nerkowych.

Biosynteza i wydzielanie mineralokortykoidów, podlegają precyzyjnej regulacji przez dwa główne mechanizmy.

-stosunek Na/K - Obniżenie tego stosunku jest sygnałem do wydzielania mineralokortykoidów.

-regulacja ciśnienia tętniczego - nosi nazwę układu renina-angiotensyna. Obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, utrata wody lub Na pobudzają uwalnianie reniny. Enzym ten działa na swoisty substrat - angiotensynogen, uwalniając dekapeptyd zwany angiotensyną I. Konwertaza angiotensy-ny. I odłącza dipeptyd od końca karboksylowego angiotensyny I, wytwarzając oktapeptyd, angiotensynę II. Angiotensyną II wiąże się z jej receptorem w błonach komórek warstwy kłębkowatej kory nadnerczy. Efektem tego jest pobudzenie biosyntezy aldosteronu.

Istnieje grupa związków o budowie steroidowej, zwanych spironolaktonami, które działają antagonistyeznie do aldosteronu. Pobudzają wydalanie Na i wody, oszczędzają natomiast K. Są stosowane jako leki moczopędne.