CCI00094

: rząd przeprowadził się z Bonn w 1999 roku), zaś aktem najwyższego rzędu jest Ustawa Zasadnicza RFN z r. 1949.

II. KONSTYTUCJA RFN I JEJ ZASADY NACZELNE

Uchwalona w r. 1949 Konstytucja RFN miała być aktem tymczasowym, obowiązującym do czasu powstania zjednoczonych Niemiec. Chcąc podkreślić stanowisko Rady Parlamentarnej wobec jedności Niemiec, rozumianej jako przyłączenie ówczesnej radzieckiej strefy okupacyjnej, nazwano ten dokument ustawą zasadniczą. W sensie prawnokonstytucyjnym określenie „ustawa zasadnicza” miało wówczas wyrażać coś mniej znaczącego (undeutlicheres), mniej określonego (unbestimmteres), mniej ważnego (minderwichtiges). Nie zmieniło to istoty samej konstytucji, która miała być wyrazem tego, co najwyższe, nienaruszalne, najwyższej rangi i mocy ustawą określającą formę i treść państwa.¹ Tymczasowość ustawy zasadniczej podkreślono też w jej wstępie.

W dyskusji nad bońską ustawą brały udział różne ugrupowania polityczne, rrzemożny wpływ na jej uchwalenie wywarły jednak poglądy Chrześcijańskiej Demokracji zgrupowanej w CDU/CSU i zbliżonych do niej partii politycznych. Brak jedności w łonie lewicy sprowadził jej udział w pracach nad przygotowaniem konstytucji do przedstawienia swego stanowiska. Wpływ ideologii partii mieszczańskich na rozwiązania konstytucyjne był ułatwiony z uwagi na poparcie. jakim ugrupowania te cieszyły się u zachodnich aliantów, których celem stworzenie silnego organizmu państwowego, zabezpieczającego przed polem do systemu totalitarnego, ale i zdolnego w przyszłości skutecznie przestawić się komunizmowi. Nie bez znaczenia dla koncepcji konstytucyjnych były też niemieckie tradycje prawnoustrojowe: wpływ doktryny pozytywistycz-i. przywiązanie do silnej egzekutywy, szczególna pozycja stanu urzędniczego państwie, niechęć do partii politycznych i instytucji przedstawicielskich, azwłaszcza doświadczenia konstytucji weimarskiej. To właśnie negatywne doświadczenia systemu weimarskiego przyczyniły się do daleko idącego zracjo-^fczowania porządku konstytucyjnego, obliczonego na sprostanie całemu szeregowi teoretycznie założonych sytuacji konfliktowych.

f Konstytucja RFN jest dokumentem stosunkowo obszernym. Składa się ze artykułów zawartych w XII rozdziałach poprzedzonych wstępem. Systema-konstytucji nie odbiega od tradycji i powszechnie przyjętych wzorów bur-zyjno-demokratycznych. Kolejne rozdziały to: I - Prawo zasadnicze, II -iizek i kraje, III - Parlament związkowy, IV - Rada związkowa, IVa -spoina komisja, V - Prezydent związku, VI - Rząd związkowy, VII - Usta-dawstwo związkowe, VIII - Wykonywanie ustaw związkowych i administra-

P ¹ M. W. Góralski, Wykładnia ustaw w działalności Związkowego Trybunału Konstytucyjnego wrocław 1976, s. 13.

99