170
HTML 4.01, w której wyeliminowano błędy popszednich edycji oraz wprowadzono obsługę nowych elementów, np. button, col, colgroup, frame, frameset, iframę, tbody, tfoot i thead (więcej o zmianach można przeczytać pod adresem http://www.w3.org/TR/html4/appendix/changes.html#h-A.3).
170
Przyjętym i obowiązującym standardem HTML jest wersja 4.01 i nowych wersji już nie będzie. Związane jest to z wprowadzeniem standardu XHTML 1.0, będącego połączeniem możliwości HTML z elegancją kodu XML.
HTML jest językiem interpretowalnym, co znaczy, że strona WWW po przesłaniu do przeglądarki w wersji źródłowej (czyli czysty tekst z elementami języka HTML) jest interpretowana i na tej podstawie generowany jest właściwy wygląd strony.
Cechą charakterystyczną języka HTML jest używanie znaczników - ang. Tags - do określenia sposobu formatowania dokumentu. HTML posiada ściśle ustaloną listę znaczników, jednak wpisanie błędnych znaczników jest tolerowane przez większość przeglądarek internetowych. Zanczniki (np. <hl>) otaczają sobą informacje tekstowe np.:
<hl>To jest moja strona WWW</hl>
<img src="./ja.jpg" />
<p> A oto moja historia: .... </p>
Znaczniki HTML-owe ujmowane są w znaki „<” i „>”, zazwyczaj każdy znacznik otwierający, np. <hl>, ma swój znacznik zamykający, np. </hi>, którego nazwa poprzedzona jest znakiem Plik HTML jest plikiem czysto tekstowym.
Pełną listę znaczników HTML można znaleźć w oficjalnej dokumentacji Standardu pod adresem: http: //www.w3 .org/MarkUp/.
SZABLON DOKUMENTU
Dokument HTML musi być utworzony według kilku prostych zasad. Cały dokument powinien być objęty parą znaczników <html></html>. Między nimi powinna znaleźć się para znaczników <head></head>, w której można zawrzeć informacje dotyczące dokumentu, a nie jego treści. Treść do wyświetlenia powinna być objęta znacznikami <body></body>.
Szablon dokumentu HTML przedstawiono w Przykładzie 7.1.