CCI20130725148

9 Rozwiązania techniczne i systemy technologiczne bioreaktorów stosowanych w procesach oczyszczania ścieków

9.1.    Systemy osadu czynnego

9.1.1.    Podziat reaktorów ze względu na obciążenie

Ze względu na stosowane obciążenie osadu czynnego ładunkiem zanieczyszczeń (lub obciążenie objętości reaktora ładunkiem zanieczyszczeń) reaktory dzieli się na niskoob-ciążone, średnioobciążone i wysokoobciążone.

Oczyszczanie w reaktorach niskoobciążonych polega na wydłużeniu hydraulicznego czasu zatrzymania ścieków do > 0,75 doby. Wiek osadu w tych systemach jest bardzo długi, natomiast obciążenie osadu ładunkiem zanieczyszczeń niewielkie. Uzyskuje się przy tym pełne biologiczne oczyszczanie ścieków, nitryfikację oraz tlenową stabilizację osadu. Wiele oczyszczalni stosujących nisko obciążony proces nie ma osadników wstępnych i z reguły są to małe obiekty. Wadą tego rozwiązania jest wysokie zużycie tlenu na 1 m³ oczyszczanych ścieków oraz duże objętości zbiorników. Odmianą reaktorów nisko obciążonych są rowy biologiczne-cyrkulacyjne (rys. 9.1).

Rowy biologiczne są owalnymi lub okrężnymi zbiornikami, przez które ścieki przepływają z prędkością 0,2-0,4 m/s. Napowietrzanie i mieszanie ścieków w rowach odbywa się za pomocą szczotek mechanicznych, aeratorów powierzchniowych lub kombinacji dyfu-zorów i mieszadeł. Stężenie osadu czynnego w rowach biologicznych utrzymywane jest na poziomie 3-6 kg_Sm/m³, natomiast obciążenie osadu (q_x) wynosi 0,05-0,2 kgBZT₅/(kg_Sm-d).

Rys. 9.1. Schemat rowu biologicznego (KN - komora napowietrzania, OWT - osadnik wtórny)