CCF20120605040

Zestawienie ważniejszych pierwiastków wg wzrastającego powinowactwa do tlenu jest następujące: Pt, Au, Ag, Ir, Cu, Ni, Mo, Fe, Cr, Mn, Si, Ti, AL, Mg, Be, Na. Metale szlachetne (Pt, Au, Ag) mają małe powinowactwo do tlenu i nie tworzą trwałych tlenków, nie utleniają się nawet w podwyższonej temperaturze.

Korozja elektrochemiczna polega na niszczeniu metalu w wyniku przechodzenia jonów metalu do roztworu przewodzącego prąd elektryczny. Mechanizm ten związany jest z powstaniem ogniwa galwanicznego, w którym na anodzie następuje proces utleniania związany z przechodzeniem jonów do roztworu i powstaniem w materiale anody odpowiedniej liczby elektronów. Powstanie jonów i elektronów powoduje występowanie potencjału elektrycznego, zwanego potencjałem elektrody, który zależy od:

-    rodzaju metalu

-    rodzaju roztworu

Na katodzie zachodzi proces redukcji związany z pochłanianiem elektronów przez tzw. depolaryzatory (atomy, jony, cząsteczki). Wynikiem tego będzie rozpuszczenie się anody i wydzielenie wodoru na katodzie.

Skłonność materiału do korozji elektrochemicznej zwiększa się ze wzrostem siły elektromotorycznej ogniwa korozyjnego. Równanie potencjałów elektrochemicznych poszczególnych metali umożliwia powstanie szeregu napięciowego metali, w którym metale uszeregowano wg malejących standardowych potencjałów utleniających.

Rzeczywista aktywność jonów w równowadze z danym metalem poza standardowym potencjałem utleniającym w sposób istotny zależy od środowiska. Pewne środowiska, np. silne zasady oraz cyjanki, wpływają na obniżenie aktywności jonów w równowadze z metalem, powodując przesunięcie potencjału utleniającego do niższych, a nawet ujemnych wartości. Zmniejszenie potencjału utleniającego ogniwa może być spowodowana tworzeniem się na elektrodzie powierzchniowych warstw pasywnych.

Dla każdego roztworu można utworzyć odrębny szereg napięciowy, zwany szeregiem galwanicznym.

W procesach korozji elektrochemicznej mogą tworzyć się następujące^ognhya;

1. Galwaniczne, utworzone z dwóch różnych metali zanurzonych w elektrolicie

Metal znajdujący wyższe miejsce w szeregu napięciowym metali staje się zawsze anodą (żelazo, platyna, cynk). Powłoka cynkowa staje się anodą i chroni znajdujące się pod nią żelazo, nawet jeśli powłoka jest uszkodzona, ponieważ odsłonięte żelazo będzie katodą (nie może korodować). Korozji będzie ulegać tylko pokrycie cynkowe będące anodą. Przeciwnie działa pokrycie cynfeęowełŻfta żelazie. Żelazo chronione jest tylko wtedy, gdy powłoka cynkowa szczelnie je pokrywa. Przerwa pokrycia powoduje, że żelazo staje się anodą i ulega przyspieszonej korozji.

Mikroogniwa tworzą się także na stopach wielofazowych oraz metalach polikrystalicznych.

41