195
10.5. Zasady obliczania reaktorów do biologicznego usuwania związków biogennych
Zakładając, że zawartość azotu w biomasie (fmM) wynosi średnio około 8%, można obliczyć ilość azotu amonowego ulegającą nitryfikacji (SN):
Sn = ^nh4,o + ^no,o — /nbm^vx (10.16)
gdzie:‘5NH4 o - stężenie azotu amonowego w ściekach dopływających do reaktora, SN0 0 -stężenie azotu organicznego w ściekach dopływających do reaktora.
Następnie oblicza się udział bakterii nitryfikacyjnych w biomasie (fn) na podstawie bilansu przyrastających heterotrofów i autotrofów w reaktorze:
Mn
+al (S0 Se)
(10.17)
gdzie: YA - współczynnik przyrostu bakterii nitryfikacyjnych.
Znając udział bakterii nitryfikacyjnych w biomasie, można obliczyć szybkość nitryfikacji dla przewidywanej minimalnej temperatury procesu:
=l,04/nX-l,l(r-20) (10.18)
gdzie: 1,04 - właściwa szybkość nitryfikacji w temperaturze 20 °C (gN/(g-d)), rVN - szybkość nitryfikacji.
Szybkość nitryfikacji (rw) ustalona na podstawie równania (10.18) pozwala obliczyć czas wymagany dla całkowitego utlenienia azotu (SN) w reaktorze (tw):
'w ='
(10.19)
' VN
Jeżeli wartość tw jest większa od wartości fN, to przyjmuje się fN = rw i oblicza się ostatecznie objętość komory nitryfikacji:
Vn=<2?n (10-20)
W następnym etapie wyznacza się objętość części denitryfikacyjnej reaktora. Projektując komorę (strefę) denitryfikacji wstępnej, jej objętość (VD1) można obliczyć z równania:
Q(^NO,.0 +rz^NO,,e +rw^NT) (10 21)
VDi=-
' VD1
gdzie: SN0 0 - stężenie azotanów(V) w ściekach dopływających do reaktora, SNOj e -dopuszczalne stężenie azotanów(V) w ściekach oczyszczonych, SNT - stężenie azota-nów(V) w komorze nitryfikacji, ryp, - szybkość procesu denitryfikacji wstępnej, rw -stopień recyrkulacji wewnętrznej azotanów(V) do komory denitryfikacji wstępnej.
Jeżeli komora denitryfikacji wstępnej stanowi jedyną objętość denitryfikacyjną reaktora (np. A2/0, Bardenpho III), to należy przyjąć SST =SNOj e, oraz obliczyć całkowity stopień recyrkulacji (r = rz + rw) z równania:
SN
r — r + r =-
Z ' ' W y
■^NOo.e
-1