CCI20130725196

197

10.5. Zasady obliczania reaktorów do biologicznego usuwania związków biogennych

V_m =

(1 + ^rz )QS_m

(10.29)

' VD2

gdzie: r_VD2 - szybkość denitryfikacji końcowej.

Szybkość procesu denitryfikacji końcowej można obliczyć na podstawie następującej zależności:

VvD2=r_D2X-U^(r"²⁰⁾    (10.30)

gdzie: r_D2 - właściwa szybkość denitryfikacji końcowej.

Właściwą szybkość procesu w komorze (strefie) denitryfikacji wtórnej (r_D2) można oszacować następująco:

(10.31)

_ /d^o

2,86F0

gdzie: /_D - udział bakterii zdolnych do denitryfikacji w osadzie czynnym, A₀ - zużycie tlenu na jednostkę usuniętego BZT₅.

Ilość tlenu zużywanego w komorze nitryfikacji można obliczyć, bilansując zużycie tlenu w procesie eliminacji węgla organicznego (A_oc) oraz w procesach przemian związków azotowych (A_ON):

A_oc = a'Q(S₀ - S_e) + b'XV_N    (10.32)

A_on = 4,570S_n - 2,86QS_D    (10.33)

gdzie: A_oc - zużycie tlenu w procesie eliminacji węgla organicznego, A_ON - zużycie tlenu w procesie eliminacji związków azotowych, a¹ - współczynnik oddychania substratowego, b' - współczynnik oddychania endogennego.

Projektując komorę końcowej aeracji, przyjmuje się zazwyczaj taką objętość, aby zapewnić czas zatrzymania ścieków w granicach 0,5-1,0 h (średnio 0,75 h). Ponieważ procesy biologicznego utleniania zachodzą tam z niewielką intensywnością (głównie proces oddychania endogennego) wydajność systemu napowietrzania jest wystarczająca, jeżeli zapewni utrzymywanie osadu czynnego w zawieszeniu. Warunki te są spełnione przy intensywności napowietrzania około 4 m³ powietrza na m² powierzchni dna komory i godzinę (dyfuzory denne zasilane sprężonym powietrzem) lub przy jednostkowej mocy napowietrzania > 15 W na m³ komory aeracji (aeratory powierzchniowe o osi pionowej i poziomej).

Końcowym etapem projektowania reaktora jest komora beztlenowa. Jej objętość oblicza się przy założeniu, że czas zatrzymania ścieków wynosi od 1 do 3 godzin (średnio 2 godziny). Ilość fosforu usuniętego w procesie biologicznym można obliczyć z równania:

S_PB = S_Po - S_Pe = Y(S₀ - S_e )/_PBM    (10.34)

skąd po przekształceniu uzyskuje się wyrażenie na stężenie fosforu w ściekach oczyszczonych:

■^Pe ⁼ ■Spo ^— Y(S₀ — S_e)f_PBM    (10.35)