CCI2014112332

Roztańczyła się natura I wionęła majem.

Las przemówił starym echem Nad cichym ruczajem.

NA LEŚNEJ POLANIE

Na zielonym runie W srebrze ros skąpanym Tańczyły zające O świcie nad ranem.

Tańczyły poleczkę A potem oberka.

Dzięcioł w sosnę stukał,

A wróbelek ćwierkał.

W końcu się zmęczyły Tym szalonym tańcem,

Aż wszystkie posnęły Na leśnej polance.

NA ŁĄCE KWITNĄCEJ

Na łące kwitnącej huczne wesele.

W barwnych kubrakach zleciały się trzmiele. Pszczeli aksamit zalśnił niby tęcza,

A chrząszcz trzcinowym basem zabrzęczał.

Rosy obeschły, słonko się wzbiło,

Na łące kwitnącej wszystko ożyło.

Motyl obłoczek wzniósł jedwabisty,

Z trawy kaczeniec wyjrzał złocisty.

Nadbiegło kaczątek złotych tysiące. Perski dywanik tkały dwa zające.

Żaby kum-kumki wprosiły się w kumy, A mądra sowa zaczęła dumać.

Na łące kwitnącej weselne gody,

Pszczółkę do tańca poprosił trzmiel młody. Kapela świerszczy marsza przygrywa.

Słowik flecista głos wydobywa.

Bociek-klekociek zdziwiony stanął. Kielichy z miodem zaraz podano I z całej łąki spiły nektary W tanecznym splocie szczęśliwe pary.

Skowronek z niebios bal błogosławił,

A trzmiel na ucho coś pszczółce prawił I wszyscy żyli zgodnie i miło,

Bo tam człowieka jeszcze nie było.

PSZCZÓŁKA

Pszczółka moja

Wciąż na straży niby wojak.

Znosi nektar, mleczko pszczele I witamin różnych wiele.

Zaś królowa jak przystało W ulu jest matroną całą.

Dba o rozwój swego rodu,

By nie zbrakło nigdy miodu.

Lecą pszczółki w świat kwitnący I symfonię grają w łące.

Tak tam rojno i tak miło Aż się niebo rozchmurzyło.

1 tak jest już w pszczelim rodzie No bo pszczółki żyją w zgodzie. Tylko człowiek ze swą wadą Nie dorówna tym owadom.

67