chalmers0019

Wprowadzenie 21

nym względem przeciwstawia się relatywizmowi. Obiektywizm odbiera prymat jednostkom i ich osądom w analizie wiedzy. Z tego punktu widzenia możliwe jest przedstawienie koncepcji zmiany teorii naukowej, która jest pod pewnymi ważnymi względami nierelatywis-tyczna, a która mimo to jest odporna na krytykę ze strony takich relatywistów jak Feyerabend. W rozdziale jedenastym przedstawiam moją własną koncepcję zmiany teorii w fizyce. Dzięki temu mogę przejść, w rozdziale dwunastym, do próby udzielenia odpowiedzi na zarzuty Feyerabenda przeciwko metodzie. Ostatnie dwa rozdziały książki są nieco trudniejsze. Omawiam w nich problem, w jakiej mierze teorie można uznawać za rezultaty poszukiwań „prawdziwego” opisu „realnego” świata. W końcowych akapitach pozwalam sobie wygłosić kazanie polityczne, w którym ujawniam cel niniejszej książki.

Aczkolwiek teoria nauki, zawarta w drugiej części książki, ma być najlepszą ze znanych, z pewnością nie jest pozbawiona swoich problemów. W pewnej mierze więc również i do mojej książki odnosi się ta stara mądrość: „Wyszedłszy od zamętu, dochodzimy do zamętu na wyższym poziomie”.