Chemia15

Irsli więc ‘ lict-my oktcslic piocentową zawailuM umlnm u ₍ ,-,islcc/ cc wody, ohlic*/.;imy, jaki procent masy całej cząslee/l i i .mnw i masa ato mów wodom.

W 18 gwody /awarie są 2 g wodoru, czyli układając proporcję:

18 g wody -    100%

2 g wodoru - x%

uzyskujemy wynik 11,1% wodoru w wodzie.

Przykład 10

Oblicz skład procentowy cząsteczki kwasu siarkowego(YI).

Rozwiązanie

Dane:

Mu _so,= 98 g/mol

Szukane:

%h> %_s, %₀

2 • M_n _ 2 g/mol M_H:so₄ 98 g/mol

M_s _ 32 g/mol M_H;So₄ 98 g/mol

■ 100% = 2,1%

• 100% = 32,6%

%

o-

4 ■ M₀

M_Hlso<

64 g/mol 98 g/ mol

100% = 65,3%

Odpowiedź: Skład procentowy cząsteczki kwasu siarkowego(VI) wynosi: 2,1% wodoru, 32,6% siarki, 65,3% tlenu.

2.1.7. Ilościowa interpretacja równań reakcji

' •por.oby odc/y-lyw.mi.i ićwnati i linmlc/nydi

Dowolne równanie reakcji możemy interpretować na różne sposoby. Równanie spalania wodoru w tlenie można odczytać tak:

2 H₂    +    O,    —*    2 H₂0

2 cząsteczki wodoru    1 cząsteczka tlenu    2 cząsteczki wody

lub tak:

2 H₂0

2 mole wody

o₂

1 mol tlenu

2 H₂    +

2 mole wodoru

l )zięki znajomości masy molowej możemy przewidywać, jakich mas substratów należy użyć do reakcji, a także jaką ilość produktu otrzymamy w jej wyniku.

Posługując się masami molowymi, powyższe równanie można odczytać również tak:

+

2 11₂

a <i wodom

()₂

32 tj tlenu

2 11.(>

U) <| wody

Y/yklad 11

i 'i r.ługując się	pojęć i.iini .i	i« mik >\\, cząsteczek,	moli i masą	molową, od
zvi;ij równanie reakcji H		>02 + 2H2 • Pb	f 2 11,0
o/wią/anie
	Pb02	+ 2 H2 —	Pb +	2 11,0
iiimyA /.(steczki	1 cząsteczka	2 cząsteczki	1 atom	2 cząsteczki
mnie	1 mol	2 mole	1 mol	2 mole
M.e.,1 molowa	239 g	2 • 2 g = 4 g	207 g	2 • 18 g = 36 g

ir/ykład 12

. i pis/ równanie reakcji glinu z tlenem, następnie uzgodnij współczynni-i i i odczytaj je, posługując się pojęciami atomów, cząsteczek, moli i mas lolowych.

lo/wiązanie

4 Al +    3 0₂

ii uny/cząsteczki molo

isa molowa

4 atomy 4 mole 108 g

3 cząsteczki 3 mole 96 g

2 A1₂0₃

2 cząsteczki 2 mole 204 g

W ykorzystując powyższe umiejętności, możemy wykonywać dowolne ob-iir/.cniii stechiometryczne (tak nazywamy obliczenia oparte na równaniach reakcji) i określać masy poszczególnych reagentów w przeprowa-4 onym samodzielnie eksperymencie.

Obliczenia sio chiomeliyc/no wykor/yslu|.| równanie mak cji (In okmslu nia masy re agentów, e/yli substancji bio rących udział w reakcji che micznej jako substrat bądź produkt.

rrzykład 13

¹ >blicz, ile moli rtęci powstanie w wyniku termicznego rozkładu 5 moli i lenku rtęci(Il).

Kozwiązanie

krok. Napisanie równania reakcji.

2 HgO — 2Hg + 0₂ ' krok. Zapisanie danych zadania.

5 moli x moli

2 HgO —► 2Hg + 0₂ krok. Odpowiednie odczytanie równania.

O

2 I IgO — 2 Hg +

2 mole    2 mole