choroszy5

195

wielkość ugięć pochodzących od siły odporowej F_p, która nie przekracza dopuszczalnych tolerancji kształtu. Wartość posuwu dla przejść zgrubnych podczas toczenia można otrzymać z zależności doświadczalnej [90]

F_c = C_€a^K_KCK_rcK^K_cc < F_cdop ,    (7.1)

gdzie: F_c - składowa siły całkowitej uzyskana przez rzutowanie prostokątne na kierunek ruchu głównego, C_c, e_c, u_c - stała i wykładniki potęgowe, a_p - głębokość skrawania,/- posuw na obrót, K_k, K_rc, K_y., K_cc - współczynniki poprawkowe uwzględniające wpływ odpowiednio: kąta przystawienia k„ promienia zaokrąglenia naroża r_p kąta natarcia y₀ i cieczy smaruj ąco-chłodzącej.

Jeśli się wstawi

U^KF = V_rcVcc,    (7.2)

to zależność (7.1) przekształci się

F_e=C_catf^u'Y[K_F<ZF_eio?.    (7.3)

Z ostatniej nierówności otrzymuje się

cdop

(7.4)

Dla przejść wykańczających wyznacza się posuw najczęściej z warunku dotyczącego chropowatości powierzchni obrobionej [90]

Ż-S(0,4*0.8)«_!dop.    (7.5)

Z ostatniej nierówności uzyskujemy

fŚpA + 0$)R_tdop*r_e .    (7.6)

Jeśli zaś idzie o operacje wiertarskie to wartość posuwu znaleźć można z zależności doświadczalnej [89]

/= C_sd°-⁶,    (7.7)

gdzie: C_s - współczynnik zależny od właściwości materiału skrawanego i warunków technologicznych, np. dla stali o R_m = 500^-800 MPa wartość stałej C_s dla wierconych otworów:

•    nieprzelotowych - 0,063,

•    nieprzelotowych i przelotowych w przedmiotach cienkościennych - 0,047,

•    nieprzelotowych i przelotowych w pełnym materiale lub powiercaniu przy dalszej obróbce rozwiertakiem zgrubnym, a przy małym naddatku obróbkowym rozwier-takiem wykańczającym - 0,031.