438
kroju odlewu względem zespołu narzędzi i powierzchni stołu. Konstrukcja powinna umożliwić przekręcanie tego przekroju wokół wzdłużnej osi łoża. Warunek ten spełniono na zasadzie niezależnych zmian wysokości poszczególnych podpór. Aby uzyskać obrót łoża względem jego własnej podłużnej osi, należy wspólnie dla jednej surowej powierzchni bazowej unieść albo opuścić podpory wbudowane we wszystkich trzech jednostkach nastawczo-dociskowych 1, 2 i 3 (rys. 20.38) o tę samą wartość.
Na rysunku 20.39 przedstawiono rozwiązanie konstrukcyjne jednostki nastawczo-dociskowej. Korpus jednostki stanowi spawana skrzynia 1, ustalona na stole frezarki za pośrednictwem dwóch wpustów, a przymocowana doń za pomocą czterech śrub. W dwóch obrabianych otworach górnej ściany korpusu są osadzone prowadnice podpór 2 i 3. Podpory 4 i 5, prowadzone w pionowych otworach tych prowadnic, są wysuwane za pomocą klinów 6 i 7 wodzonych z kolei w poziomych otworach prowadzą-
Rys. 20.38. Zestaw przyrządów zamocowanych na stole frezarki przeznaczonych do pierwszego ustawienia łoża
cych. Do przesuwania klinów służą śruby 8 i 9, osadzone obrotowo we wgłębieniach bocznej ściany skrzyni.
Cylinder hydrauliczny 10 zespołu dociskowego, środkowany w trzecim otworze górnej ściany kadłuba jednostki, jest przytwierdzony do jej obrabianej dolnej powierzchni. Ten sam otwór wspólnie z górną obrobioną ścianą skrzyni ustala położenie otworu prowadnicy 11, prowadzącego tłoczysko 12. Tłoczysko to, połączone gwintem z tłokiem zespołu siłowego, przemieszcza pionowo docisk 13. Podkładka kulista 14 umożliwia poprawne ustawienie się docisku na nierównej powierzchni odlewu. Robocza część docisku odpowiada wymiarami i kształtem otworowi w czołowej ścianie odlewu i jest do niego wsuwana. Sprężyna 15 ułatwia wymianę przedmiotu, przeciwdziałając opadaniu docisku. Dzięki temu przed wymianą łoża wystarczy docisk ten obrócić o 90° wokół osi tłoczyska tak, ażeby podczas zdejmowania i zakładania odlewu mieścił się on swobodnie w otworze pomiędzy wewnętrznymi ścianami łoża.